ตอนที่2 ซ่อนใต้เตียง
1162 คำ
ด้านอลิซ
“อลิซจ๊ะ เดี๋ยวพี่วาน อลิซเอาเครื่องดื่มพวกนี้เข้าไปไว้ในห้อง 1208 ให้ทีนะจ๊ะ เอาเข้าไปไว้เสร็จแล้วรีบออกมาเลยนะ เพราะอีกสิบนาทีเพื่อนคุณคามินเขาจะใช้ห้องนั้นแล้ว”
เสียงพี่เจนนี่ที่เป็นผู้จัดการผับแห่งนี้เอ่ยบอกฉัน พร้อมกับดันรถเข็นที่มีขวดเหล้าอยู่สองสามขวดกับMixerอีกจำนวนมากมาตรงหน้าของฉัน ซึ่งฉันก็พยักหน้ารับอย่างว่าง่าย
ปกติฉันไม่ได้ดูแลตรงโซนห้องพักวีไอพีหรอกนะ ส่วนมากฉันจะดูแลลูกค้าตรงห้องคาราโอเกะมากกว่า แต่ว่าวันนี้พี่ชมพู่ก็ลา ส่วนพี่จ๋าที่ดูแลโซนนี้ก็ท้องเสียกะทันหัน หน้าที่เลยตกมาอยู่ที่ฉันนี่ไง
แต่ไม่เป็นไร แค่เข็นไอ้เจ้านี่เข้าไปไว้ในห้อง แล้วออกมาเลยคือง่ายมาก
“ได้ค่ะ เดี๋ยวอลิซจัดการเอง” ฉันว่าพลางส่งยิ้มไปให้พี่เจนนี่ที่เปรียบเสมือนพี่สาวของฉันคนหนึ่ง พี่เขาทั้งสวยทั้งใจดีกับฉันมากๆ อีกอย่างที่ฉันเข้ามาทำงานที่นี่ได้ก็เป็นเพราะพี่เจนนี่นี่แหละ ที่ไปขอร้องเจ้าของผับ
ปกติที่นี่จะไม่รับเด็กที่อายุต่ำกว่า20ปี เข้ามาทำงานไง แต่ตอนนี้ฉันพึ่งจะ18เอง แล้วก็จำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมากด้วย ฉันเลยขอร้องอ้อนวอนพี่เจนนี่ให้ช่วยฉันหน่อย
ถ้าจะถามว่าทำไมถึงอยากทำงานที่นี่ คงเป็นเพราะเงินดีมั้ง ลูกค้าก็เยอะแถมได้ทิปเยอะมากด้วย อะไรที่ได้เงินเยอะๆ ฉันทำหมดแหละ แต่มีแค่อย่างเดียวที่ฉันไม่ทำคือขายตัว
ติ๊ดๆ แกร๊ก
ฉันหยิบคีย์การ์ดห้องพักที่อยู่ในรถเข็นขึ้นมาแตะตรงประตู แล้วใช้ฝ่ามือหมุนลูกบิดเปิดเข้าไป และสิ่งที่ทำให้ฉันยืนตลึงอยู่ตอนนี้คงจะเป็นการตกแต่งของห้องพักห้องนี้แหละ
ตั้งแต่ที่ฉันมาทำงานที่นี่ถ้านับรวมเดือนนี้ก็น่าจะห้าเดือนได้ แต่ฉันไม่เคยเข้ามายังด้านในห้องพักวีไอพีเลยสักครั้ง ครั้งนี้ครั้งแรกเลย
แค่ห้องพักที่อยู่ชั้นใต้ดินทำไมถึงต้องตกแต่งซะหรูหราขนาดนี้นะ เครื่องอำนวยความสะดวกก็ครบครันเลย ฉันเดินสำรวจห้องนี้อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะรีบเข็นรถเข็นที่อยู่หน้าประตูเข้ามาด้านใน และพอฉันจะหมุนตัวกลับเสียงเปิดประตูหน้าห้องก็ดังขึ้น
ไวกว่าความคิดคงจะเป็นขาทั้งสองข้างของฉันนี่แหละ ที่จู่ๆ ก็วิ่งมาแล้วพาตัวเองลงมาซ่อนอยู่ใต้เตียง แล้วนี่แกจะซ่อนทำไมกันเล่ายัยอลิซ แค่บอกว่าเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟก็จบแล้วปะ
แล้วไหนพี่เจนนี่บอกว่าสิบนาทีไง นี่พึ่งจะผ่านไปแค่ห้านาทีเองนะ ทำไมถึงมาไวขนาดนี้
“อะ อื้อ เดี๋ยวสิคะคุณเพทาย ฟางว่าเราไปอาบน้ำกันก่อนดีไหม”
“เอากันเสร็จแล้วค่อยอาบก็ได้ครับ ตรงนี้ผมแข็งไม่ไหวแล้ว”
เดี๋ยวนะ เข้าห้องปุ๊บคือจะกินกันแล้วเหรอ แล้วนี่ฉันทำไมต้องมาได้ยินอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย
“อ๊า ทำไมร้อนแรงจังเลยคะ”
“ก็คุณฟางทำผมอดใจไม่ไหวไงครับ”
จ๊วบจ๊วบจ๊วบ!!!
“อื้อ เสียวจังค่ะ”
“อยากเสียวกว่านี้ไหมครับ ถอดให้ผมสิ”
ฟุ่บ!!
แหมะ!!
ฉันแทบจะกลั้นหายใจเมื่อจู่ๆ กางเกงในผู้ชายก็ลอยมาอยู่ใกล้ๆ กับหน้าของฉัน นี่สงสัยจะถอดเสื้อผ้ากันหมดเลยใช่ไหม
“ทำไมใหญ่จังเลยคะ”
“แล้วชอบไหมครับ”
“ชอบสิคะ ฟางชอบมันมาก”
“หยิบถุงยางให้ผมทีได้ไหม ในลิ้นชักหัวเตียง”
“คืนนี้หมดกล่องเลยไหมคะ”
“ถ้าคุณไหว ผมก็ไม่ปฏิเสธครับ”
ขอไว้อาลัยให้กับตัวเองก่อนเลยได้ไหม ทำไมฉันต้องมาอยู่ในเหตุการณ์อุบาทว์ๆ แบบนี้ แถมยังต้องมาได้ยินผู้ชายกับผู้หญิงสองคนนี้พูดกันอีก ยัยอลิซนะยัยอลิซ ไม่น่ามัวแต่เดินสำรวจห้องเลยให้ตาย
สามสิบนาทีผ่านไป….
ปึกปึกปึก!!!
“อ๊ะ อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ฟางเสียวค่ะ อื้อ”
“อีกนิดเดียวครับคุณฟาง ผมจะแตกแล้ว”
ปึกปึกปึก!!!
“โอ้ย ค คุณ เพทาย ฟางจุก โอ้ย โอ้ย”
ฉันอยากจะบ้า เมื่อไหร่ไอ้ความร้อนแรงของสองคนนี้มันจะจบลงสักทีวะ นี่ฉันนอนตัวแข็งทื่่อฟังเสียงครางของสองคนนี้มานานแล้วนะ ถ้าฉันเกิดโผล่หน้าออกไปตอนนี้มีหวังได้กลายเป็นเรื่องใหญ่แน่ ที่สำคัญฉันจะทำให้พี่เจนนี่ต้องมาเดือดร้อนเพราะฉันไม่ได้
อดทนไว้ยัยอลิซ แกต้องอดทนไว้นะ ^||||||^
“เรามาต่อกันอีกรอบไหมครับ”
“ฟางไม่ไหวแล้วค่ะ ของคุณใหญ่เกินไป”
ก็คงจะใหญ่จริงๆ นั่นแหละ ไม่งั้นผู้หญิงคนนี้คงไม่ร้องครางเสียงดังขนาดนี้ เอ๊ะหรือว่ามันเป็นเรื่องปกติของคนที่เอากันวะ คือฉันก็ไม่เคยกับเรื่องพวกนี้ซะด้วยสิ แต่ก็เคยศึกษาผ่านหนังโป๊มาบ้าง เผื่อจะต้องได้ใช้มันจริงๆ สักวัน
“นี่พึ่งจะยกเดียวเองนะครับ ไม่ไหวแล้วเหรอ?”
“ไม่ไหวจริงๆ ค่ะ ของคุณทำฟางจุกหน้าท้องไปหมดเลย”
“งั้นไม่เป็นไรครับ คุณใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปได้เลย”
“คุณไล่ฟางเหรอคะ?”
“เปล่าครับ ผมแค่ไม่ต้องการร่างกายของคุณแล้ว”
โอ้โห นี่ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้นนะ จะต่อยหน้าเข้าให้ ผู้ชายอะไรโคตรทุเรศเลย แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ทำเสียงฟึดฟัด ก่อนจะก้มเก็บเสื้อผ้าของตัวเองที่หล่นกระจายอยู่บนพื้นขึ้นไป
“เดี๋ยวครับ เอาเงินนี่ไปด้วย ผมไม่ชอบเอาใครฟรีๆ”
“ค คุณ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะ”
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงครับ เพราะคุณก็ง่ายเหมือนผู้หญิงพวกนั้นเหมือนกัน”
อยากจะเห็นหน้าไอ้ผู้ชายคนนี้จริงๆ ว่าหน้ามันจะเป็นแบบไหน ต้องทุเรศเหมือนกับคำพูดที่มันพ่นออกมาจากปากแน่ๆ
“เชิญคุณเก็บเงินนี้ไว้ซื้อกินผู้หญิงพวกนั้นเถอะค่ะ ฉันถือว่าฉันให้ทานหมาฟรีๆ ก็แล้วกัน”
กึกกึกกึก!!
ปัง!!!
สิ้นเสียงผู้หญิงคนนั้นเธอก็เดินกระแทกเท้าออกจากห้องไป พร้อมกับบานประตูห้องพักที่ถูกกระแทกปิดจนมันเกิดเสียงดังขึ้นมา ทำให้ตอนนี้ห้องทั้งห้องเหลือแค่ฉันที่ซ่อนอยู่ใต้เตียง กับผู้ชายคนที่ชื่อเพทายที่กำลังเดินตรงไปยังรถเข็นที่มีเหล้ากับMixer ที่ฉันเป็นคนเข็นเข้ามาก่อนหน้านี้ และ
พรึ่บ!!
เฮือก!!!!
O.O
- ผู้เขียน
