18
“อยากไปก็ตามใจ แต่ถ้าเล่นเสียมีเงินกลับบ้าน ฉันไม่ไปรับพี่นะ”
“ก็ไปด้วยกันเลยไง ไปเที่ยวในตัวด้วย” สบโชคลุกขึ้นไปสวมกอดภรรยา พูดเสียงอ้อน หอมแก้มน้ำอ้อย “ไปนะ นะ ไปด้วยกัน”
น้ำอ้อยที่ทนความอ้อนของสามีไม่ไหว พยักหน้าแทนคำตอบ
“แต่มีข้อแม้นะว่า ถ้าฉันบอกให้พี่หยุดเล่นพี่ต้องหยุด ไม่งั้นไม่มีครั้งต่อไปแน่” น้ำอ้อยต่อรอง
“ตามนั้นเลยจ้า” สบโชคสัญญา “ไปกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยกันดีกว่า พี่หิวจนท้องกิ่วแล้ว”
พูดจบ สบโชคกับน้ำอ้อยก็พากันเดินออกไปหน้าปากซอยเพื่อทานอาหารตามปากอยาก สบโชคยิ้มหน้าระรื่นต่างกับตอนกลับบ้าน เพราะเขาหาทางออกให้ตัวเองได้แล้วและมั่นใจว่า แผนการของน้ำอ้อยจะสำเร็จตามคาด เขายิ้มกริ่มกับจำนวนเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นบาทที่กำลังจะได้จากอดีตภรรยา เงินก้อนนี้ไม่เพียงปลดหนี้ให้ตน ยังมีเหลือให้เขาทำทุนต่อ สบโชคอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ เพื่อที่จะได้จัดการตามแผนการให้เรียบร้อย
ห
