ภรรยาในนาม Ep 3
788 คำ
"นี่คุณ!" หญิงสาวที่ถูกเขาดึงเข้ามามีเอี่ยวด้วยเริ่มจะไม่พอใจ
"ใจเย็นก่อนสิครับรอให้พี่สาวผมออกไปก่อน" ดวงตาคมกริบมองจ้องแบบเปล่งประกาย จนทำให้คนที่ถูกมองสะท้านเข้าไปถึงทรวง
หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายลงคอหายใจติดขัด เพราะมองใกล้ระยะเผาขนขนาดนี้
"ยังไงคืนนี้แกต้องไปงานเลี้ยงที่โรงแรมให้ได้ ถ้าแกไม่ไป คงรู้นะว่าพี่จะทำอะไร!" ว่าแล้วกัลยาก็สะบัดบ๊อบออกไปในทันที
เสียงถอนหายใจของชายหนุ่มดังออกมาเมื่อประตูบานนั้นถูกปิดลง แววตาที่เขามองเธอเมื่อสักครู่เปลี่ยนไป จนหญิงสาวต้องรีบลุกออกจากตัก เพราะรู้ดีแล้วว่าเขาจะพูดอะไร
"เดี๋ยวก่อน" คฑาเอ่ยพูดขึ้นเมื่อเห็นเธอเดินไปที่ประตู หญิงสาวหยุดแล้วค่อยๆ หันกลับมา
"คะ?" เขาจะว่าอะไรให้เราไหมเนี่ย ถ้าเหมือนตอนที่เล่นละครตบตาแม่ พอเราหมดประโยชน์แล้วเขาก็ไล่ออกจากห้อง ..เธอถึงต้องได้รีบออกไปก่อนที่เขาจะไล่
"ฉันรู้ว่าเธอฉลาดพอ ที่จะไม่พูดเรื่องนี้"
"เรื่องอะไรคะ"
"ก็เรื่อง...." ชายหนุ่มหยุดพูด คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน ดวงตาคมมองไปที่หญิงคนที่กล้าย้อนถามเขา เพราะเธอฉลาดกว่าที่เขาคิด "ออกไปได้"
เย็นวันเดียวกัน..ที่โรงแรมหรู
"หนูไม่ทำให้แม่ผิดหวังจริงๆ" อัญชัญเอ่ยชมลูกสาว เมื่อเห็นลูกชายเดินเข้ามาในงานเลี้ยง
"คฑาทางนี้" กัลยาชูมือขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้น้องเห็นว่าตัวเองนั่งอยู่โต๊ะไหน
ที่จริงเขาก็เห็นแล้วแหละ เพียงแค่แกล้งมองไปทั่ว
"สวัสดีครับ" มาถึงชายหนุ่มก็ยื่นมือไปทำความรู้จักกับผู้หญิงแปลกหน้าที่นั่งอยู่โต๊ะนั้น เพราะรู้ดีว่าเธอคนนี้คงจะเป็นเป้าหมายที่แม่จัดงานนี้ขึ้นมา
"สวัสดีค่ะ" หญิงสาวสวยเปรี้ยว ใบหน้าถูกแต่งแต้มไปด้วยสีสันของเครื่องสำอางราคาแพง ได้เอื้อมมือไปเพื่อที่จะจับมือกับเขา แบบการทักทายของชาวตะวันตก
"คุณคงเป็นผู้หญิงที่แม่ผมต้องการที่จะแนะนำให้ผมรู้จักใช่ไหมครับ"
"คฑา!" อัญชัญรู้ดีว่าลูกชายจะพูดอะไรต่อ เพราะเขาเคยคว่ำชามของแม่มาหลายครั้งแล้ว
"มีอะไรเหรอครับคุณแม่" ว่าแล้วชายหนุ่มก็หันมองกลับไปด้านหลัง และมองซ้ายมองขวา "แม่อย่าเล่นแบบนี้อีกนะครับ ผมตกใจหมดเลยนึกว่าเมียมาตาม"
"What??" คนที่ถูกพามาดูตัวถึงกับไปไม่เป็น เมื่อได้ยินผู้ชายบอกว่ามีเมียแล้ว
"ไม่ใช่แบบนั้นหรอกลูก" ว่าแล้วผู้เป็นแม่ก็มองไปที่พี่สาว เพื่อส่งสัญญาณ และพี่สาวก็รู้ดีว่าแม่สั่งให้พาน้องชายออกไปก่อน
"ตามพี่มานี่!"
"พี่จะพาผมไปไหนยังไม่ได้ทำความรู้จักกับเธอคนนั้นเลย" ชายหนุ่มแกล้งพูดเพื่อยื้อพี่สาวไว้ไม่อยากเดินตามแรงที่ถูกฉุด
เพี๊ยะ!
"โอ๊ยผมเจ็บนะ พี่ตีผมทำไม" ชายหนุ่มลูบต้นแขนที่ถูกพี่สาวฟาดเมื่อครู่
"ไหนเราบอกว่าจะเชื่อฟังพี่ไง!" พี่สาวเริ่มทวงบุญคุณที่ทั้งสองเคยมีต่อกัน
"แต่นี่มันคนละเรื่องกันนะครับพี่ ผมไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นสักหน่อย"
"แต่ผู้หญิงคนที่แกกำลังคบอยู่มันไม่เหมาะสม อยู่ด้วยกันไปก็ไม่รอดหรอก แกควรจะเลิก แล้วหาคนที่เหมาะสมกับตัวเองมาแต่งงานมีครอบครัวได้แล้ว"
"ถ้าพี่จะพูดเรื่องนี้ ผมขอตัวกลับก่อนแล้วกัน"
"คฑา!"
"ผมบอกคุณแล้ว เรื่องหัวใจมันบังคับกันไม่ได้หรอก" ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้ชายพูดมาจากทางด้านหลัง กัลยาหันกลับไปมองแบบไม่พอใจ
"คุณสันติ! ไม่ช่วยอะไรแล้วก็อยู่เงียบๆ เถอะน่า!" สันติคือสามีของกัลยา และต้องอยู่ใต้อำนาจภรรยาเท่านั้น
วันต่อมาที่บริษัท..
"คุณริน"
"คะ" รรินธรรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ เมื่อได้ยินเสียงเจ้านายที่ออกจากลิฟต์มาแล้วเรียกชื่อเธอ
"บอกเลขาคนใหม่เข้ามาหาผมหน่อย" คฑาสั่งโดยที่ไม่ได้หยุดก้าวเดิน และตอนนี้เขาก็ได้เข้าไปในห้องแล้วด้วย
รรินธรมองกลับไปดูน้องสาวแบบแปลกใจ ว่าทำไมเจ้านายถึงเจาะจงอยากจะคุยกับน้องเธอโดยตรง
"ทำไมท่านประธานถึงเรียกเรา" แทนที่จะบอกให้น้องสาวรีบตามเข้าไป เธอต้องถามเอาความจริงก่อน
- ผู้เขียน
