จังหวะนั้นมิรันเข้ามาพอดี
“แพท!”รีบเข้าประคองเพื่อนด้วยความเป็นห่วง จ้องมองหญิงสาวแปลกหน้าสายตาเอาเรื่อง ลุกยืนอย่างไม่เกรงกลัว “แกทำเพื่อนฉันเหรอ!”
“กรี๊ด!”เสียงรันเซียกรีดร้องเมื่อเส้นผมถูกกระชาก
จับแขนบิดใช้เท้าดันข้อเท้าจนล้มลงก้นจ้ำเบ้ากับพื้น ขึ้นคร่อมได้ง้างฝ่ามือ
เพียะ! เพียะ!
“ปล่อยฉันนะ!”เสียงกรีดร้องโหยหวน
“รันอย่าทำแบบนี้ หยุดเถอะ!”ร้องห้ามแต่ร่างกายไม่อำนวย
เกรเต้วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว มองภาพตรงหน้าด้วยความตกใจ หันทางลูกน้อง
“เข้ามาช่วยกันหน่อยเร็ว!”
บอดี้การ์ดช่วยกันพยุงหญิงสาวนั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขก เกรเต้รีบรั้งใต้แขนมิรันออกมา แม้จะถูกดึงแต่เท้ากลับว่างเปล่ายันเข้าหน้าท้องของหญิงแปลกหน้าเข้าให้จนล้มลงอีกครั้ง รันเซียเบ้หน้าน้ำตานอง
“ฉันจะบอกให้เซ็ทไล่พวกแกออกไปคอยดู!”รันเซียอาฆาต
“ก็ลองดูสิ ฉันก็อยากออกไปเหมือนกัน ทำให้ได้อย่างที่ปากพูดล่ะ!”
“เซ็ทต้องฟังฉัน
