ผู้หญิงของคุณอา

1011 คำ
“ว่าไงนะ ลื้อพูดเรื่องอะไรอาเหว่ย” นายใหญ่หมื่นฟ้าถึงกับชะงัก ขณะที่เอ่ยปากถามพลางมองผู้ชายคนนั้นกับหญิงสาวสลับกันอย่างสับสน ไม่ต้องพูดถึงคนเป็นลูกชายที่ถึงกับขมวดคิ้วอ้าปากพะงาบๆ ไปแล้ว “มาเฟียรุ่นใหญ่อย่างเฮียถือเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอครับ” ทว่าเขาคนนั้นก็ยังพูดมันออกมาได้อย่างคล่องปาก เขามองตาชายวัยกลางคนนิ่งก่อนจะละสายตามาที่เธอ ตรึงมองจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเธอราวกับเธอนั้นเป็นผู้หญิงของเขาจริงๆ “มานั่งกับอาสิน้องเจน” “…” ความกลัวที่พาให้สติแตกซ่านยังคงทำให้เธอสับสนและตามเกมของเขาไม่ทัน ทว่ายามที่เห็นว่าเขาใช้มือหนาข้างหนึ่งตบลงที่หน้าขาของตัวเอง สัญชาตญาณการเอาตัวรอดก็พาให้หญิงสาวลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งอยู่อัตโนมัติ และด้วยความที่เขาพูดแบบนั้นทั้งยังมองบอดี้การ์ดด้านหลังอย่างเอาเรื่อง การที่เธอจะเดินไปเขาจึงไม่มีใครกล้าห้าม หญิงสาวหย่อนตัวลงบนตักของผู้ชายที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่เพราะรู้ว่าเขามาเพื่อช่วยเหลือให้เธอไม่ต้องตกนรกขายตัวอยู่ที่นี่ไปอีกนาน หรือกระทั่งถูกลูกชายของนายใหญ่ปู้ยี่ปู้ยำก็ทำให้เจนิตากล้าพอที่จะยกแขนขึ้นกอดลำคอแกร่ง อย่างที่บอกเธอไม่ฉลาดมากแต่ก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น หญิงสาวรู้ดีว่าหากเขาแสดงอยู่ฝ่ายเดียวโดยที่เธอไม่ทำอะไร วันนี้เธอคงไม่สามารถรอดพ้นไปได้ “คุณอาขา หนูกลัว” เจนิตาว่าพลางซุกเข้าไปในอ้อมกอดอบอุ่นของเขาอย่างหาที่พึ่ง ใบหน้าสะสวยซบลงบนไหล่หนา ไม่กล้าเงยขึ้นมามองสถานการณ์ตรงหน้าเลยสักนิด “ไม่ต้องกลัว อาอยู่ตรงนี้แล้ว” มือหนาที่ลูบอยู่บนแผ่นหลังและกลิ่นเย็นๆ ของน้ำหอมที่เขาใช้พาให้ความกลัวในใจของเธอหายไปได้บ้าง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่หายไปทั้งหมดอยู่ดี ผู้ชายที่ชื่ออาเหว่ยเชยคางของเธอขึ้นมาขณะที่ขยับใบหน้ามาคลอเคลียใกล้ชิด แม้จะตกใจอยู่ไม่น้อยแต่เธอยังไม่กล้าขยับตัว ตราบจนเขาจรดจมูกลงมาบนเนินอกขาวที่โผล่พ้นชุดเดรสตัวบางเธอก็ยังไม่กล้าที่จะต่อต้าน “อาบอกแล้วว่าจะไปพามาอยู่กับอา อาก็ต้องทำตามสัญญาสิครับ” “นี่ลื้อเอาลูกเพื่อนทำเมียเหรออาเหว่ย” ตาเฒ่าหมื่นฟ้าถามขึ้นอย่างอึ้งๆ ท่าทางดูไม่อยากจะเชื่อสายตาเป็นอย่างยิ่งยามที่เห็นเราแสดงความใกล้ชิดขนาดนี้ ถึงอย่างนั้นคุณอาเหว่ยของเธอก็ยังไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไร นอกจากนั้นก็ยังยกมือขึ้นมาปิดต้นขาที่ชุดร่นขึ้นมาจนเกือบจะโป๊ พลางกระดิกนิ้วให้คนของตัวเองเอาเสื้อคลุมตัวให้มาคลุมร่างกายของเธอไว้ ก่อนจะหันไปตอบอีกฝ่ายอย่างใจเย็น “เป็นเฮีย ถ้าเห็นเด็กน้อยน่าสงสารโดนทอดทิ้ง คนจิตใจดีอย่างนายใหญ่หมื่นฟ้าที่เป็นที่เคารพของเด็กรุ่นผมทุกคน จะไม่ช่วยเหลือเหรอครับ” “แต่จับทำเมียเนี่ยนะ ถ้าอั๊วะจะทำอย่างลื้อ สวยๆ อย่างนังเด็กนี่ไม่มีทางรอดมาจนถึงตอนนี้หรอก” คล้ายกับว่าคำยกยอของคุณอาคนนี้ได้ผล เพราะมันทำให้นายใหญ่หมื่นฟ้าถึงกับเปลี่ยนท่าทีไปกระทันหัน “ผมกับเจนิตารักกัน ถึงอีจะเป็นลูกของลูก้าแล้วยังไง ลูก้าไม่ได้มองเจนิตาเป็นลูกเท่าเด็กผู้ชายที่มันพาหนีไปด้วยอยู่แล้ว คิดว่าทำไมมันถึงอีไว้ที่นี่ล่ะครับ เพราะมันไม่ได้แคร์ไงว่าเฮียจะทำอะไรกับลูกสาวคนนี้บ้าง ขอแค่มันกับครอบครัวหนีพ้นก็พอแล้ว” เขาเว้นจังหวะไว้ครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาจูบหน้าผากของเธอ “ดีไม่ดีมันนี่อาจจะเป็นแผนของคนทรยศอย่างมัน ที่จะใช้ลูกสาวเป็นเครื่องมือเบี่ยงเบนความสนใจของเฮียก็ได้” และพูดออกมาแบบนั้น พลิกสถานการณ์ตึงเครียดทุกอย่างให้คลายลงได้อย่างน่าประหลาด จากที่ตัวเธอตกเป็นเป้าการแก้แค้น ในตอนนี้นายใหญ่หมื่นฟ้ากับลูกชายกลับเริ่มคล้อยตามคำพูดของเขา ท่าทางของสองคนนั้นดูเคียดแค้นพ่อของเธอมาก กระนั้นก็ไม่ได้หันมาสนใจเธอแต่อย่างใด “ไอ้พวกคนรัสเซียนี่มันเลวยิ่งกว่าหมา ขนาดอั๊วะเป็นคนจีนอั๊วะยังไม่ทำกับลูกกับหลานสาวตัวเองแบบนี้” และนั่นทำให้เจนิตาใจชื้นขึ้นมา นอกจากนั้นยิ่งเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปก็ยังอดทึ่งในความฉลาดของเขาไม่ได้ เพราะตั้งแต่ต้นจนจบเขาเองยังคงนิ่งสงบเสมอต้นเสมอปลาย นอกจากนั้นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายคล้อยตามแล้ว เขาก็ยังใช้มือตบหลังให้เธอลุกขึ้นจากตัก “ผมจะไม่พาอีไปเฉยๆ หรอกครับ เฮียจะขายเด็กคนนี้เท่าไหร่ก็บอกมาได้เลย ผมยินดีที่จะจ่ายส่วนนั้น อย่างน้อยๆ ก็ถือว่าเป็นการขอบคุณที่เฮียเมตตา และถือเป็นการยืนยันว่าผมจะยืนข้างเฮียแน่นอน” จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นตามก่อนจะค้อมศีรษะคำนับเป็นการสนองอีโก้ของตาเฒ่าหมื่นฟ้า เสียจนทั้งโต๊ะรวมถึงลูกชายของนายใหญ่ลุกขึ้นตามแทบไม่ทัน “ถ้าเฮียปล่อยเจนิตา ความภักดีของผมจะเป็นของเฮียตลอดไปครับ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม