ไอรีสกำมือแน่น มันแน่นมากจนเธอรู้สึกถึงความเจ็บปวด เจ็บปวดไปจนถึงขั้วของหัวใจ ทว่าการปักใจเชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ความคิดที่ฉลาดสักเท่าไหร่...
"อย่างนั้นก็ขอบคุณพี่มากนะคะ ที่ช่วยแฟนหนูเรื่องธุรกิจ.. "
เธอเลือกที่จะส่งยิ้มให้หมิวโดยไม่แสดงอาการเจ็บปวดใดๆออกมา ถึงแม้ว่าความจริงขาทั้งสองข้างของเธอมันแทบจะเดินไม่ไหวแล้วก็ตาม
"ไหวไหมพี่ เราไปนั่งที่สวนข้างๆก่อนไหม?"
โรงแรมที่พักของเราจะติดกับผับเลย มีสวนดอกไม้ขนาดไม่ใหญ่มากขั้นกลางเอาไว้ ไอรีสนั่งลงที่ม้านั่งในสวน เธอเงยหน้ามองดวงจันทร์ที่ส่องสว่างบนท้องฟ้า
คืนนี้ไร้แสงดาวเพราะว่ามีแสงของดวงจันทร์บดบังไปหมด เราจะพบแสงดาวชัดเจนก็เป็นคืนเดือนมืด
เขาเป็นมาเฟีย ถึงเขาจะอ่อนโยนกับเธอมากแค่ไหนแต่เขาก็จะต้องมีมุมที่มืดมิดและเลวร้ายซ่อนอยู่ ตรงนี้เธอทำใจมาส่วนหนึ่งแล้ว เธอคิดไปถึงว่าเขาอาจจะมีเด็กสาวเอาไว้บำเรอก่อนนอนด้วยซ้ำ!
เพียงแต
