บทที่ 17 ค้างอ้างแรมห้องผู้ชาย

1007 คำ

เซอร์ไพรส์สุดแสนวิเศษของวันจบไปท่ามกลางความมึนงงของรดาพัฒน์เป็นอย่างมาก ทว่าพอได้สติก็รับหันไปสนใจกับอาหารที่อยู่ในกะทะต่อ เธออยากจะแสดงโมเม้นต์หวานๆ กับพระพาย ถ่ายรูปอวดลงโซเชียล ทว่า.... สถานการณ์ไม่เป็นใจสักเท่าไร เผลอแค่แป๊บเดียว อาหารในกะทะเกือบจะไหม้ ดีนะที่หันมาดูทัน "คุณพายเอาดอกไม้ไปวางที่อื่นหน่อยค่ะ รดาทำอาหารไม่สะดวก"เธอหันมาจะหยิบจานใส่อาหารก็ตกใจกับช่อดอกไม้ใหญ่ที่วางอยู่บนเคาท์เตอร์ครัว เธอถอนหายใจพลางบอกให้พระพายเอาออกไปก่อน และยิ่งไปกว่านั้น เธอจะเอากลับยังไง แบ่งเป็นช่อเล็กๆ เอากลับงี้เหรอ คงโดนพระพายงอนพอดี "พี่ลืมไปเลย ขอโทษด้วยนะ"พระพายยิ้มแห้งๆ หยิบช่อดอกไม้ไปวางในห้องนอนต่อเหมือนเดิม ตื่นเต้นมากเกินเลยลืมไปว่า กำลังทำอาหารอยู่ในห้องครัว สักพักมื้อเที่ยงก็ถูกจัดเสิร์ฟบนโต๊ะอาหาร เธอตะโกนพระพายที่ไม่รู้ไปอยู่ส่วนไหนของห้อง ตั้งแต่บอกให้เอาช่อดอกไม้ไปเก็บ "มาแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม