38
ข้อความสุดท้าย
(พิมพ์ตะวัน)
ณ ร้านอาหาร/คาเฟ่ สไตล์ฝรั่งเศส
(ที่ทำงานของพิมพ์)
ฉันมาถึงก็เล่าเรื่องราวของตัวเองให้นานะฟังแบบคร่าว ๆ ไม่ได้ลงรายละเอียดเยอะ ที่ต้องเล่าเพราะฉันรู้สึกผิดกับซัมพอมาก ๆ แล้วหลังจากวันเกิดเรื่องฉันก็ไม่ได้เจอน้องอีกเลยเหมือนกัน
"นานะเองก็ติดต่อซัมพอไม่ได้เหมือนกันค่ะ ไม่รู้เลยว่าหายไปไหนกันแน่" นานะถอนหายใจออกมา และตอนนี้นานะก็ต้องมาช่วยจัดออเดอร์ส่งลูกค้า ทั้งฝั่งร้านอาหารและคาเฟ่ด้วย เพราะว่าตั้งแต่ซัมพอลาออกไปกะทันหันทางร้านก็หาคนใหม่ไม่ทันจริง ๆ
"แต่พี่พิมพ์เนี่ยเก่งมากเลยนะคะ ที่ผ่านเรื่องราวเลวร้ายแบบนั้นมาได้"
"ถ้าเป็นหนู...คงจะแย่แน่ ๆ " นานะเอื้อมมือมาบีบมือของฉันเบา ๆ
"เออพี่พิมพ์แล้วเรื่องโทรศัพท์หายเนี่ย พี่ได้บอกเพื่อน ๆ กับคนที่บ้านรึยัง"
"ยังเลย กะว่าถ้าทำงานเสร็จจะไปซื้อโทรศัพท์ถูก ๆ ใช้ไปก่อนน่ะ"
"งั้นยืมโทรศัพท์หนู โทรหาเพื่อนหรือค
