36
ไม่เคยจริงเหรอ?
"สภาพ!" เพอร์ซุสยืนมองดูพิมพ์ตะวันที่นอนหลับอยู่บนโซฟาด้วยท่านอนที่ทำเอาเขาแทบกลั้นขำไม่อยู่เลยจริง ๆ ร่างบางที่นอนบนโซฟาในชุดมาสคอตการ์ตูนดังสมัยเด็ก ๆ
"ชุดก็ถอดยากจริง ๆ แหละ แต่ก็ใช่ว่าถอดไม่ได้นิ" เขาส่ายหน้าแต่ก็หลุดยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัวเลย
ร่างสูงเดินตรงไปหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ที่ลืมไว้บนโซฟา ขณะที่เขาเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัว และยืนเช็ดตัวแบบโทง ๆ ตรงหน้าของพิมพ์ตะวันอย่างไม่ได้รู้สึกเขินอะไร เพราะปกติตอนอยู่กับผู้หญิงเขาก็ไม่ค่อยได้สวมใส่เสื้อผ้าอะไรอยู่แล้ว
ขณะที่คนตัวเล็กก็ยังคงนอนหลับสนิทด้วยความเหนื่อยล้า และฤทธิ์ยาแก้ปวดที่กินเข้าไป
ดูเหมือนเธอลืมสนิทเลยว่าในห้องมีคนที่อันตรายอย่างเขาอยู่ด้วย ปลายเท้ายกขึ้นพาดโซฟา พร้อมกับเสียงกรนเบา ๆ จากความเหนื่อยล้า
เพอร์ซุสเช็ดตัวก่อนจะพันผ้าเช็ดตัวแบบหลวม ๆ ก่อนจะเดินไปหยุดข้างโซฟา และจ้องมองพิมพ์ตะวันที่ยังคงหลับ
