“ดูสิ... มือสั่นเชียว... ลุงรู้นะว่าหนูจับของลุงแล้วมีอารมณ์ใช่ไหม” “ไม่มีค่ะ... ไม่มีอารมณ์อะไรทั้งนั้น” หญิงสาวยังโกรธกับเรื่องที่ร้านอาหาร นึกเกลียดแววตารู้ทันของเรวัฒน์ “ไม่ต้องอายนะคะ... มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์... ตอบลุงมาตามความจริงนะคะ หนูมีอารมณ์ใช่ไหม” “ไม่... ไม่มี… ” คนปากแข็งส่ายหน้า “โกหก... แล้วนี่อะไรคะ” เร็วเท่าความคิด เรวัฒน์กล่าวพลางสอดมือเข้ามาใต้กระโปรงของหญิงสาว ช่างบังเอิญที่วันนี้ปุยฝ้ายโนบราทั้งบนและล่าง เขาหงายฝ่ามือตะล่อมบีบหนอกเนินสวาทอุ่นจัดที่คว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดี ก่อนจะกรีดนิ้วแหวกกลีบหอย ตวัดนิ้วรัวเข้าใส่รอยแยะแย้มของร่องกลีบสีชมพูประกบกันแน่น “อ๊ะ... อูยยย” ปุยฝ้ายสะดุ้งเฮือก ไม่คิดว่าจะโดนแบบนี้ เรวัฒน์ชำแรกนิ้วกลางกรีดเข้าใส่ร่องกลีบชุ่มเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสวาทของ