ผมส่งโจ๊กคัพให้มีน แล้วกดเข้าแอปพลิเคชันไลน์
FIRE : ติมอยู่ไหน
ITIM : หน้าตึก
ITIM : ถามไม
FIRE : ฝากมีนให้แวะเอาโจ๊กไปให้นะ กินอะไรร้อน ๆ สักหน่อยจะได้รู้สึกดีขึ้น
ITIM : อืม
ITIM : ส่งสติ๊กเกอร์ขอบคุณ
“ติมอยู่หน้าตึก กูฝากด้วยนะ” ผมบอกกับมีน มีนมันก็พยักหน้ารับแล้วยกยิ้มขึ้นมา
“พวกกูจะตั้งใจถือโจ๊กไปให้ไอติมเลยค่า” ฟองพูดขึ้นมา น้ำเสียงที่โคตรกวนตีน แต่อาศัยมันแบบนี้จะด่ามันกลับไม่ได้
ผมมองพวกสาว ๆ เดินออกไปแล้วหันกลับมามองทางเพื่อน ๆ ตัวเอง เห็นสีหน้ากรุ่มกริ่มของพวกมันแล้วผมเขิน จนต้องก้มหน้าเกาท้ายทอยตัวเอง
LINE
สักครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมา ผมก็เลยเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดู
ITIM : มีนเอามาให้แล้วนะ
FIRE : รีบกินจะได้ขึ้นเรียน
ITIM : ส่งสติ๊กเกอร์โอเค
ผมกดปิดแอปพลิเคชันไลน์แล้วลุกจากโต๊ะ ทนนั่งให้เพื่อนจ้องด้วยสายตาแปลก ๆ แบบนั้นไม่ไหว
