"ฮึก…" เสียงเล็กของน้ำฟ้าสะอื้นขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดของเพื่อนสนิท บวกกับอารมณ์แปรปรวนของเธอที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ด้วยแล้วยิ่งทำให้สะอื้นไห้เข้าไปใหญ่
"ยัยฟ้าร้องทำไม กลางห้างเลยเนี่ย!" พะพายเอ่ยตอบพร้อมกับดึงร่างบางของเพื่อนสนิทเข้ามากอดปลอบ
"ก็ฉันสงสารเพียงขวัญนี่…ฮึก…" เสียงเล็กพูดออกมาในอ้อมกอดของพะพายด้วยท่าทางน่าเอ็นดูโดยที่มีเพื่อนๆ ส่ายหัวกับความเปราะบางของเธอที่มีลูกสองแล้วก็ยังไม่หายไปเสียที
"อารมณ์คนท้องหน่ะ" เกรซเอ่ยตอบออกไป
"แล้วมึงกลับมาแบบนี้จะเอายังไงต่อ" พะพายหันเหมาถามเพียงขวัญ จนร่างบางเผยสีหน้าตึงเครียดออกมาเล็กน้อย เธอก็ยังคิดไม่ตกว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเป็นยังไง
"ต่างคนต่างอยู่" ร่างบางเอ่ยตอบเพื่อนราวกับคนที่ไม่ได้ใส่ใจอะไร
"พี่วินเขาจะยอมเหรอ ทุกวันนี้ยังตามหามึงไม่เลิกเลย" พะพายเอ่ยออกไปเพราะธาวินมักจะมาบ้านเขาอยู่บ่อยครั้งเพื่อมาคุยกับคีรินเรื่
