ลงทุนหัวใจ
482 คำ
ตอนที่ 11
หลายวันต่อมาเพชรพักพิงก็มาหาบุรินทร์ยังที่ทำงาน วันนี้เขามาพร้อมแฟลชไดร์ที่มีไฟล์วิดีโอกล้องวงจรปิดของผับในวันที่เกิดเหตุ เพชรพักพิงตั้งใจจะเอาวิดีโอนี้มาให้เพื่อนตั้งแต่วันแรก ๆ แต่รอสืบจนแน่ใจอีกครั้งแล้วจึงค่อยมา
บุรินทร์เสียบแฟลชไดร์เข้ากับโน้ตบุคของตัวเอง แล้วทั้งสองก็นั่งดูวิดีโอทั้งภายในร้านและนอกร้านไปพร้อม ๆ กัน เพชรพักพิงที่ดูวิดีโอนี้มาก่อนหน้านั้นแล้ว สักพักเขาจึงเดินไปนั่งรอเพื่อนที่โซฟา ก่อนที่เลขาฯ คนสวยของบุรินทร์จะเอากาแฟมาเสิร์ฟให้
“เธอไม่ได้มาคนเดียว” บุรินทร์รีบพูดขึึ้นเมื่อดูไฟล์วิดีโอไปได้สักพัก เพชรพักพิงวางแก้วกาแฟลง ก่อนจะตอบเพื่อน
“ใช่”
“เธอมากับพี่สาวของเธอ ยัยตัวแสบ” บุรินทร์พูดขึ้น
“ใช่ที่ไหนกันเล่า ฉันสืบประวัติมาให้แกหมดแล้วล่ะ ยัยตัวแสบที่แกว่า เธอเพิ่งเรียนอยู่มหาลัยปีสี่ ส่วนคนที่มาด้วยกันคือเพื่อนของเธอชื่อพลอยดาว สองคนนี้เป็นเพื่อนกันไม่ใช่พี่น้อง" เพชรพักพิง ค่อย ๆ ที่จะเล่าให้เพื่อนฟัง ตอนแรกกะว่าจะให้เพื่อนดูวิดีโอให้จบเสียก่อนแล้วค่อยเล่าทีเดียว แต่บังเอิญว่าเขาเริ่มจะคันปากขึ้นมา
"ว่าแล้ว คิดไว้ไม่มีผิด"
"พลอยดาวแสบกว่าพราวรุ้งซะอีก และฉันเดาว่าพลอยดาวน่าจะเป็นคนคิดแผนที่มาหลอกแก พราวรุ้งแม่ของเธอเสียไปตั้งแต่เด็ก ๆ ตอนนี้เธออาศัยอยู่กับยาย ก็คือคุณหญิงพิสมัยนั่นแหละ เขาเป็นลูกหนี้แม่ฉันเอง”
“อ่าว!..เหรอ แม่คุณหญิงพิสมัยนี่เป็นหนี้แม่แกอยู่เท่าไหร่วะ” บุรินทร์ตาลุกวาวและถามขึ้นอย่างมีความหวัง
“รวม ๆ กันแล้วก็หลายล้านอยู่นะ แล้วก็มีบ้านที่กำลังขายฝากอยู่ด้วย”
“เอางี้ เดี๋ยวฉันจะเป็นคนชดใช้หนี้ทั้งหมดให้คุณหญิงเอง ส่วนบ้านเดี๋ยวฉันจะขอรับช่วงต่อจากแม่แกเอง โอเคมั้ย”
“ทำไมวะ อย่าบอกนะว่าแกหลงเสน่ห์ยัยตัวแสบนั่นเข้าแล้ว” เพชรพักพิงขมวดคิ้วแล้วเอ่ยถาม เพราะปกติไม่เคยเห็นเพื่อนจะหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย
“ก็ไม่เชิงหรอก แต่ฉันอยากสั่งสอนยัยนั่นสักหน่อย หน่อย!! หลอกใครไม่หลอก มาหลอกคนอย่างฉัน”
"สั่งสอนก็ส่วนสั่งสอนสิวะ แต่ทำไมแกต้องลงทุนขนาดนี้"
"แกคิดว่าฉันจะยอมเสียเงินห้าล้านฟรี ๆ หรือไงวะ ฉันเป็นนักธุรกิจ ลงทุนอะไรไปก็ต้องหวังผลกำไรอยู่แล้ว"
“เอาเถอะ ๆ เดี๋ยวว่าง ๆ แกไปคุยกับแม่ฉันเองก็แล้วกัน ไปก่อนนะ”
- ผู้เขียน
