ตอนที่ 20
เผี๊ยะ!
คราวนี้ทุกอย่างหยุดชะงักเหมือนถูกสาป ใบหน้าดิบเถื่อนหันตามแรงเหวี่ยงสุดกำลังของฝ่ามือเล็ก แก้มเขามีรอยแดงเป็นปื้นเล็กน้อย
“ถ้าคุณตบผมอีก ผมจะจูบคุณ”
“…………………..” หญิงสาวใจเต้นโครมครามและพยายามคิดหาวิธีเอาตัวรอด นี่หล่อนหนีเสือปะจระเข้หรือไงกัน
“ปล่อยฉันไปเถอะ” เธอขอร้องด้วยเสียงสั่นเครือ
“ผมปล่อยคุณไปไม่ได้ คุณต้องอยู่เคลียร์กับเพื่อนผมก่อน”
“คุณหมายถึงอะไร”
“มาขนาดนี้แล้ว คุณก็น่าจะรู้ ผมเห็นคุณดูรูปเพื่อนผมอยู่ตั้งนาน คุณรู้จักบุรินทร์ใช่มั้ย”
“ใช่ ฉันรู้จักเค้า” พลอยดาวยอมพูดความจริง และคิดว่าเขาน่าจะรู้เรื่องราวที่หล่่อนกับพราวรุ้งทำไว้กับบุรินทร์แล้ว
“ผมอยากให้เพื่อนผมเคลียร์กับคุณเพราะผมชอบคุณนะพลอยดาว” เพชรพักพิงสารภาพความจริงในใจกับหญิงสาวตรงหน้า พลอยดาวนึกไม่ถึงว่าเขาจะพูดแบบนี้ แต่หล่อนก็ยังไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด เพราะว่าเพิ่งจะรู้จักกัน เขาอาจจะอ
