ตอนที่ 28
พราวรุ้งที่หลับตาพริ้มกับความสุขสมเมื่อครู่ จำต้องดิ้นรนผลักไสร่างใหญ่ที่ถาโถมเข้ามาในร่างกายของตนเองด้วยความเจ็บ น้ำตาไหลรินอาบแก้ม ปากร้องไม่ยอมให้เขาล่วงเกินเข้าไป บุรินทร์หยุดชะงักแต่ไม่อาจถอยหลังกลับไปได้ มีแต่ต้องเดินทางไปให้ถึงจุดหมายปลายทางเท่านั้น
“พี่บุรินทร์ขา...พราวเจ็บค่ะ อย่าเอาเข้าไปอีกเลยนะคะ” มือหนาเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวอย่างเบามือก้มกระซิบข้างใบหูเล็ก ส่งปลายลิ้นลากวนอยู่ในใบหูดึงดูดความสนใจของหญิงสาว มือสองข้างแยกกันทำหน้าที่ หนึ่งเคล้าคลึงอกอิ่ม สองนวดเฟ้นกดเน้นเกสรกุหลาบสร้างความเสียวซ่านขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
“เจ็บแค่ครั้งแรกเท่านั้น อดทนอีกนิดนะพราว แล้วต่อไปพราวจะมีความสุข..เชื่อพี่นะครับ” พราวรุ้งหลับตาลงอีกครั้งเมื่อร่างกายถูกจู่โจมสามที่พร้อมๆ กัน ชายหนุ่มขยับกายเดินหน้าจนสุดพร้อมกับหยุดนิ่งอีกครั้ง ให้ร่างกายของหญิงสาวได้ปรับตัวกับขนาดของเขา
พราวรุ้งรู้สึ
