แม่ลูกหนึ่งพยายามควบคุมอารมณ์ตนเองให้นิ่งสนิท “คุณไม่เจ็บใช่มั้ยคะ อลิสขอโทษด้วยที่ฮาร์ทเกือบทำให้คุณเจ็บตัว” หญิงสาวกล่าวเสียงเรียบ ใบหน้าเป็นงานเป็นการจนแมทธิวเริ่มฉุน
“เจ็บสิ ทำไมไม่เจ็บล่ะ เธอกับลูกล้มใส่ผมดังโครม!” ชายหนุ่มตอบเสียงขึงขัง เขาแบมือโชว์หลักฐาน หากหล่อนจะคิดว่าเขาแค่กล่าวอ้าง
ฝ่ามือขาวๆ แดงก่ำ ผิวเนื้ออุ้งมือของแมทธิวถลอกนิดหน่อย เพราะช่วงจังหวะที่ล้มลงไปด้วยกัน ชายหนุ่มใช้มือคู่นั้นยันพื้นดินขรุขระไว้ สองแม่-ลูกเลยไม่ได้รับอันตราย
“จริงด้วยพี่ฟัก....” แป๋มอุทาน หล่อนหันไปกล่าวเสียงสูงกับเพื่อนร่วมงาน “แป๋มไปเรียนให้คุณไททราบดีกว่า”
“อย่า! ไม่ต้องหรอก ผมไม่ได้เจ็บหนักอะไร แค่...ทายาก็คงหาย” ชายหนุ่มปรายตามองแม่ลูกอ่อน เหมือนกับเป็นการบอกกลายๆ ให้หล่อนรับผิดชอบการบาดเจ็บของเขา
อลิชาส่งบุตรชายให้ฟักทอง... “ฝากฮาร์ทแป๊บนะพี่ฟัก อลิสเข้าไปเอายามาทาให้คุณคนนี้ก่อน”
“อืม.
