18
การรอคอยอย่างคิดถึงผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ฉันได้แต่นั่งซึมกะทือไปวันๆ อย่างที่ริต้าพูด นับตั้งแต่วันนั้นพวกเขาก็ไม่โทรมาอีกเลย ฉันเองก็ไม่กล้าโทรไปเพราะกลัวที่จะได้คุยกับพวกเขา ฉันนี่มันไม่เอาไหนจริงๆ T^T เสียมาดคุณหนูขาวีน เหวี่ยงไม่เลือกสถานที่หมดเลย!
“อาบน้ำดีกว่า...” อากาศร้อนแบบนี้ต้องดับร้อนด้วยการอาบน้ำ ไม่ใช่เปิดแอร์ เพราะมันจะยิ่งทำให้โลกร้อน! เมื่อคิดอะไรดีๆ ได้แล้ว ฉันก็ลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป วันนี้ยัยริต้าไปช้อปแหลกเพราะของแบรนด์ลดราคากระหน่ำ กว่าจะกลับก็คงตอนห้างปิดนู่นแหละ เฮ้อ!
ฉันค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นๆ จนหมด และกำลังจะก้าวขาลงอ่างน้ำ แต่เสียงกุกกักๆ ข้างนอกทำให้ฉันชะงักไป
“ริต้ากลับมาแล้วเหรอ?” ฉันหันไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันตัวไว้หลวมๆ เพื่อจะเดินออกไปดูว่าใครอยู่ในห้อง
“ริต้าเหรอ ทำไมกลับมาเร็ว...”
“-_-“
“จัง...บีเอ!” ฉันยกมือขึ้นชี้หน้
