11.เผยธาตุแท้
1064 คำ
ความเดิม- "พี่นิวให้หนูช่วยอาบให้มั๊ยแผลจะได้ไม่เปียก" ณรรรดาเอ่ยขึ้นอย่างวัดใจเพราะต้องการทดสอบอะไรบางอย่าง
……………………………………
"จะบ้าเหรอ นี่เธอนี่ยังไงนะ ไหนว่าเตี่ยกับพี่ชายหวงนักหวงหนาทำไมขึ้นห้องผู้ชายแบบนี้ล่ะ หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ อย่าตามเข้ามาล่ะ จะไปอาบน้ำแล้ว" นวนนท์ย้ำเสียงเข้มแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปมีเพียงผ้าขนหนูติดมือไปเท่านั้น
ด้านณรรรดาหลังจากคนพี่เข้าห้องน้ำไปแล้วแอบส่งข้อความหาใครบางคน สักพักชายหนุ่มก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยใบหน้าที่ยุ่งเหยิง
"ยังไม่ไปอีกเหรอ จะให้ผมโทรหาเตี่ยของคุณอีกมั๊ย ผมจะหมดความอดทนกับคุณแล้วนะ ผู้หญิงอะไรขึ้นห้องผู้ชายยังไม่พอยังมายืนดูผู้ชายเปลือยอกอีก นี่ถ้าเป็นน้องเป็นนุ่งจะหวดด้วยไม้เรียวเสียให้เข็ดเลย" ชายหนุ่มพูดห้วน ๆ แล้วเดินตรงไปที่หัวเตียงเพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือของตนมาต่อสายหาคนที่พูดถึงเมื่อสักครู่ แต่ทว่า
ฟื่บ…. (ณรรรดาแย่งโทรศัพท์มือถือจากมือคนตัวโตแล้วมาถือไว้แนบอก)
ฟื่ด……(เสียงถอนหายใจยาวจากคนตัวโต)
นวนนท์เดินหันหลังกลับไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหาเสื้อผ้าใส่อย่างลวก ๆ โดยเขาเลือดที่จะใส่เสื้อยืดแขนสั้นและกางเกงวอล์มผ้าฝ้ายขายาว ซึ่งปกติเขาจะเปลือยอกและใส่แค่กางเกงบ๊อกเซอร์เท่านั้น หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยชายหนุ่มจึงเดินออกมาจากโซนแต่งตัวและออกจากห้องนอนมาที่โซนครัว และคนตัวเล็กก็เดินตามมาติด ๆ
"ตอนที่พี่ไปอาบน้ำหนูทำกับข้าวไว้ให้แล้ว เป็นข้าวสวยกับผัดผักรวมมิตรนะคะ กินเลยซิกำลังอุ่นพอดีเลย" ณรรรดาเอ่ยอย่างกระตือรือร้นพร้อมกับตักข้าวมาวางไว้ตรงหน้า พร้อมกับเลื่อนจานข้าวไปตรงหน้าคนป่วย
ส่วนนวนนท์ต้องจำใจนั่งกินอาหารที่ตนเองไม่ชอบอย่างที่สุด อาหารเลี่ยน ๆ จำพวกผัดผักรสชาติจืด ๆ ต่าง แต่เมื่อตักข้าวและกับข้าวใส่ปากเข้าไปชายหนุ่มต้องแปลกใจที่ฝีมือผัดผักของหญิงสาวไม่ได้แย่ ตรงกันข้ามรู้สึกอร่อยมากด้วยซ้ำ
"ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ" นวนนท์อดถามขึ้นไม่ได้
"ก็พอได้ แต่ไม่ค่อยได้ทำพี่นิวมีบุญนะเนี่ยที่ได้กินฝีมือใบตอง" หญิงสาวเอ่ยยิ้ม ๆ แล้วเดินไปในห้องชายหนุ่มพร้อมกับเอ่ยถามอีกครั้ง
"พี่มีกล่องปฐมพยาบาลมั๊ยคะ"
"อยู่ในห้องนอนที่โต๊ะที่หัวเตียง"
"ออ..เห็นแล้วค่ะ กินข้าวเสร็จแล้วก็กินยาแล้วก็มาล้างแผลด้วยนะคะ" คนตัวเล็กเอ่ยเสียงเรียบขณะกำลังตรวจตราเครื่องมือเครื่องใช้ ดูวันหมดอายุวัสดุการแพทย์
ด้านคนตัวโตนั่งกินข้าวเงียบ ๆ จนอิ่มแล้วเดินเข้ามาในห้องตรงมาที่หัวเตียงพร้อมกับขวดน้ำ ทำทีว่าจะหยิบยามากินแต่ถูกคนตัวเล็กแย่งไปถือไว้เสียก่อน
"ยาฆ่าเชื้อได้มาเมื่อวานเย็นชนิดก่อนอาหารสี่เวลา เช้ากลางวัน เย็นและก่อนนอน แต่ยาถูกเจาะออกจากแผงไปแค่เม็ดเดียวเอง แสดงว่ามื้อกลางวันไม่ได้กินซินะ…" หญิงสาวเอ่ยขึ้นแล้วจ้องคนพี่หน้านิ่ง
"วันนี้ออกไปกับท่านรอง ลืมเอายาติดตัวไปด้วยน่ะ มื้อเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั๊ง"
"จะไม่เป็นไรได้ยังไง ยาแพทย์เค้าสั่งให้กินสี่เวลาก่อนอาหารมันก็มีเหตุผลของมัน และดีต่อตัวคนไข้เอง ทำไมพี่ไม่รักตัวเองแบบนี้ พี่รู้มั๊ยผลข้างเคียงของการกินยาฆ่าเชื้อชนิดนี้ไม่ตรงเวลาและไม่ครบมันจะเป็นยังไง แค่นี้ทำให้ตัวเองไม่ได้เหรอ แค่เจ็ดวันเนี่ย ถ้าทำไม่ได้หนูจะทำให้" ณรรรดาเอ่ยเสียงเข้ม
"นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ ตั้งแต่ที่เธอตามขึ้นมาบนห้องแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเตี่ยของเธอขอร้องให้ช่วยนะ จะไม่มองเลย จะบอกความจริงให้ก็ได้ ไอ้หน้าหล่อนั่นที่มันตีตัวออกจากจากเธอน่ะ ฝีมือของเตี่ยเธอเอง แล้วคนที่สร้างสถานการณ์แตกหักก็คือผมเองครับ เข้าใจหรือยัง แต่เรื่องมันบานปลายตรงที่มีรถจากไหนไม่รู้พุ่งเข้ามาในวิถีของเธอ พี่ก็เลยต้องเข้าไปช่วยอย่างรู้สึกผึด ไม่ได้เพราะพิศวาสหรืออะไรเข้าใจหรือยัง ขอโทษที่ต้องพูดแรง ๆ แต่พี่อยากมีเวลาที่เป็นส่วนตัวบ้าง เคยอยู่คนเดียว อยู่มาวันนึงก็มีคนแปลกหน้าเข้ามาเป็นใคร ใครก็อึดอัด หวังว่าเธอจะเข้าใจ” นวนนท์เอ่ยออกมาจนหมดเปลือก แต่รู้สึกตัวอีกทีใครอีกคนก็เดินออกจากห้องไปแล้ว นั่นทำให้นวนนท์ยิ่งกังวลว่าคนตัวเล็กจะเสียใจแล้วเดินทะเล่อทะล่าไปไม่ระวังรถอีก ชายหนุ่มรีบยกโทรศัพท์มือถือกดเบอร์ที่คุ้นเคยเมื่อปลายสายรับเขารีบกรอกเสียงเข้าไป
นวนนท์: ป๋าเข่งครับ คือผมมีเรื่อง ป๋าช่วยโทรหาน้องหน่อยได้มั๊ยครับ น้องมาหาผมที่ห้องบอกว่าจะมาล้างแผลให้ บังคับให้ผมกินยาฆ่าเชื้อให้ตรงเวลา จากนั้นเรามีปากเสียงกันแล้วผมเผลอพูดความจริงออกไป จากนั้นน้องก็เดินออกจากห้องไปครับ ผมเป็นห่วงว่าน้องจะเดินไม่ระวังแล้วเกิดอุบัติเหตุกับน้องอีกครั้ง คราวนี้ผมกลัวว่าจะไม่โชคดีเหมือนคราวก่อนซิครับ ป๋ายังอยู่ในสายหรือเปล่าครับ ฮัลโหล
อีกด้านของคนที่เดินออกจากมุมอับของลิฟท์
"พี่นิวคะ ใบตองอยู่นี่ค่ะ ขอบคุณนะคะที่เผยธาตุแท้ออกมาให้ใบตองกับเตี่ยได้เห็น แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ใบตองกับเตี่ยไม่รักพี่นิวได้ยังไงคะ" ณรรรดาพูดมันออกมาจากใจทั้งหมดโดยที่เสียงของเธอได้เล็ดลอดเข้าไปในสายที่มีบิดาของเธอฟังอยู่ในสายด้วย
- ผู้เขียน
