แพรวาลืมตาตื่นตามเสียงนาฬิกาปลุกที่ดังขึ้น มือเล็กเลื่อนไปปิดการแจ้งเตือนก่อนจะลุกขึ้นนั่งปิดปากหาว แล้วขยับลงจากเตียง
ทุกเช้าก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ เธอก็มักจะเดินไปเปิดหน้าต่างห้องนอนเพื่อให้อากาศถ่ายเท แต่แล้วก็ต้องเบิกตาโพลงรีบยกสองมือขึ้นปิดใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอาง แต่ใดใดนั้นคือเธอยังไม่ได้ล้างหน้านี่สิ
“ไอ้เด็กบ้า มายืนทำอะไรตรงนี้”
น่านน้ำนอนหลับฝันหวานและเช้านี้ก็ตื่นเร็วกว่าปกติ หลังจากเข้าไปอาบน้ำเสร็จก็มายืนอยู่ริมหน้าต่างมองไปที่ห้องนอนของสาวรุ่นพี่ เพื่อหวังว่าจะได้เจอกันในเช้าวันใหม่ และมันก็ช่างบังเอิญที่ได้เห็นเธอเพิ่งจะตื่นนอนด้วยใบหน้าสดใส แม้จะไม่มีอะไรแต่งเติมบนใบหน้า แต่ก็ยังดูน่ารักและสวยอย่างเป็นธรรมชาติ
“อรุณสวัสดิ์ครับพี่แพรวา”
เสียงละมุนเอ่ยทักทายยามเช้า แพรวาอ้านิ้วออกเล็กน้อยให้พอแค่มองเห็น แล้วก็เอ่ยทักทายกลับไป
“อืม อรุณสวัสดิ์”
คำทักทายสั้นๆ ถูกส่งออกไป
