หญิงสาวย่นจมูกเดินกึ่งยิ้มกึ่งบึ้งเข้าบ้านมา พอเห็นว่าที่ห้องรับแขกที่มักจะมีบิดาและแม่เลี้ยงนั่งอยู่เสมอมีแขกเพิ่มเธอก็ตีสีหน้าปรกติก่อนจะเอ่ยทักทายพร้อมยกมือไหว้อีกฝ่ายอย่างอ่อนช้อย
"สวัสดีค่ะ ป้าหมอ"
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวเพนนี ช่วงนี้ดูอิ่มเอิบสดใสมาเลยนะ มาๆ มาให้ป้าดูซิเป็นยังไงบ้าง" นางกวักมือเรียกหลานสาวยิ้มอ่อนโยนให้ดูตื่นเต้นที่เห็นปทิตายิ้มออก ในขณะที่บิดาเธอดูเคร่งเครียดหน้านิ่งขรึมนิดหน่อย
"เพนนีสบายดีค่ะ ป้าหมอลงมากรุงเทพฯ เมื่อไหร่คะเนี่ย"
"เพิ่งมาอาทิตย์นี้แหละ ลงมาดูกระเป๋าตัวใหม่ที่บริษัทพ่อเรานำเข้า เห็นว่ากำลังฮิตต้องเเวะมาอุดหนุนจะได้ขึ้นเทรนด์ แล้วนั่นหนูถือเอกสารอะไรมาจ๊ะ"
เพราะเห็นว่าหลานสาวมองซองเอกสารแล้วเหมือนยิ้มเขินเลยเอ่ยถามเพราะรู้ว่าเจ้าตัวไปดูบ้านที่เป็นเรือนหอกับว่าที่หลานเขยและผู้จัดการส่วนตัวของฝ่ายชาย แม้ว่าบิดาปทิตาจะดูไม่ค่อยวางใจเรื่องว่าที่ลูกเ
