ป่านนี้แล้วทำไมยังไม่กลับมาอีก สายฟ้าหันไปมองนาฬิกาเห็นเวลาใกล้จะสามทุ่มแต่แม่ของลูกยังไม่ถึงคอนโด
เขาเดินไปมาราวกับเป็นหนูติดจั่น รู้สึกเป็นห่วงเธอกลัวจะได้รับอันตราย เพราะเธอต้องเดินทางไปทำงานหลายต่อ ทั้งนั่งรถรับจ้าง โหนรถเมล์ ขึ้นรถไฟฟ้า เหลือเพียงเรือเท่านั้นที่ไม่ได้ใช้บริการ
แล้วเขารู้ได้ยังไงว่าเธอต้องไปทำงานแบบนี้ ก็รู้มาจากบทสนทนาของสองแม่ลูกที่โทรคุยกันตอนเที่ยง เขาไม่ได้ตั้งใจฟังแต่บังเอิญมันผ่านเข้าหูให้ได้ยินก็เลยจำได้
“เอาวะโทรถามก็ได้เพื่อลูก”
สุดท้ายทนไม่ไหวต้องคว้าโทรศัพท์ออกมากด เขาไม่ได้อยากรู้อะไรเลยไม่ว่า เธอจะไปไหน ทำงานอะไร และจะกลับกี่โมง ก็มันเป็นเรื่องส่วนตัวไง แต่ไอ้ที่ตัดสินใจทำแบบนี้ก็ไม่ใช่อะไร เพื่อลูกล้วนๆ
สายฟ้าโทรไปครั้งแรกม่านหยกไม่รับสาย ก่อนจะลองโทรไปใหม่ ครั้งนี้เหมือนเดิมทำให้ใจดวงโตหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ทว่าเขายังไม่ละความพยายามจึงลองโทรอีกครั้ง
