ตอนที่ 1 เพื่อนลูกชาย

1349 คำ
ตอนที่ 1 ให้ผมช่วยมั้ยครับNC18+ พักพิงม่ายสาว อายุอานามก็45ปีเต็ม เเม้จะอายุหลักสีเเล้วก็ตามเธอก็ยังสวยเเซ่บเหมือนเด็ก20ไม่มีผิด วันนี้เธอทำอาหารไว้รอลูกชายสุดที่รักของเธอที่พึ่งจะขึ้นปีหนึ่งได้หมาดๆ เเละได้ชวนเพื่อนมาที่บ้านด้วย ด้วยความเป็นเเม่นั้นอยากจะให้กำลังใจลูกที่เข้ามหาลัยชื่อดังได้สำเร็จจึงทำของโปรดไว้เต็มโต๊ะเลย . . "สวัสดีครับคุณเเม่ ผมเหนือครับ" เหนือเเนะนำตัว ชายหนุ่มรูปงามที่หล่อเหลา ดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวและมองมาที่ตาของเธอเหมือนอยากขย้ำ ไม่สิ น่าจะคิดไปเองมากกว่า "สวัสดีจ้ะ ตามสบายนะคะ" หญิงสาวเก็บความติ้นเต้นสงสัยไว้แล้วยิ้มอ่อนให้เพื่อนลูกชาย แต่เขากลับจ้องมองเธอตาไม่กะพริบ "โอ้โห กับข้าวเต็มโต๊ะ แม่สิงนี่เก่งที่สุด" สิงหาลูกชายเอ่ยชมแม่ไม่หยุด ด้วยความที่มีกันแค่สองคน พวกเขาจึงรักกันมาก แม้ว่าสองหาจะบอกให้แม่หาพ่อใหม่สักที แต่พักพิงก็ไม่ได้คิดจริงจังกับใคร เวลาส่วนใหญ่ก็ทุ่มกับงานเพราะต้องใช้จ่าย 2 ชีวิต และเธอก็รับผิดชอบด้วยตัวคนเดียวมาตลอด "รู้จักกันนานรึยังจ๊ะ" ม่ายสาวเอ่ยถาม "ตั้งเเต่เข้าไปก็ได้มันนี่เเหละเป็นเพื่อน" สิงหาอวดเพื่อนอย่างภูมิใจ เหนือเป็นหนุ่มหล่อเข้มใจดีที่มาจากต่างจังหวัดเพื่อที่จะมาเรียนในกรุง พักพิงมองเด็กน้อยเเล้วก็คิดถึงกล้ามในเสื้อของเขาที่มันโชว์ออกมาหราแม้จะอยู่ในเสื้อนักศึกษา ไม่ได้ๆ นั้นลูกเพื่อนน่ะพักพิง เธอสลัดความคิดบ้าๆ ของตัวเองออกไป "อาจจะไม่ค่อยถูกปาก ก็ทนๆ เอาหน่อยนะจ๊ะ" พักพิงคลี่ยิ้มงามแล้วหยอกล้อ ชายหนุ่มเห็นรอยยิ้มจริงใจของเธอก็อดใจเต้นไม่ได้ เฮ้ยไม่ได้ดิ อันนั้นแม่เพื่อนนะไอ้เหนือ เขามองเธอแล้วสลัดความคิดทิ้ง ดูรูปร่างของพักพิงนั้นสะดุดตามาก ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่ที่คนอื่นจะมองพักพิงเพราะรูปร่างของเธอนั้นค่อนข้างเป็นที่หมายปองของใครหลายๆ คน ไม่ว่าจะหน้าอกที่ใหญ่เต็มมือนั้น หรือบั้นท้ายที่เซ็กซี่เกินจะห้ามใจ ทานอาหารเสร็จพักพิงก็อยู่ในครัวล้างจานตามปกติ สิงหานั่งเล่นเกมหัวร้อนอยู่หน้าทีวี ทว่าบังเอิญเหนือไม่ใช่คนติดเกม จึงเลือกที่จะมาช่วยแม่ของเพื่อนในครัวแทน "เจ้าสิงไปไหนเเล้วล่ะ?" พักพิงเอ่ยถามเด้กรุ่นลูกที่เข้ามาเธอในครัว "อ๋อนั่งเล่นเกมหัวร้อนอยู่หน้าทีวีครับ" "ให้ตายเถอะลูกคนนี้ แล้วเหนือไม่เล่นหรอคะ" น้ำเสียงเจือไปด้วยความเอ็นดูเมื่อพูดถึงลูกชาย แถมพูดกับเขาด้วยเสียงหวาน นั่นทำเอาเด็กหนุ่มรู้สึกดีขึ้นมาดื้อๆ ถามดวงตาสวยนั่นยังมองมาที่เขาอย่างอ่อนโยนอีก แต่สายตาของเหนือมองพักพิงที่ล้างจานเหมือนอยากจะกลืนกินเธอเข้าไป "หืม??" พักพิงพูดเชิงตั้งคำถามว่ามองหน้าเธอทำไม "เอ่อ…เปล่าครับให้ผมช่วยไหมครับ" ชายหนุ่มหลบดวงตาสวยคู่นั้นมองต่ำลงทันที "ไม่ต้องหรอกจ้ะ ไปพักผ่อนเถอะ" ผมเป็นคนชอบช่วยเหลือนะครับ เด็กหนุ่มพูดพลางยิ้มน้อยๆ แล้วเดินเข้าไปช่วยเธอโดยที่เธอยังไม่อนุญาต เขาเคลื่อนตัวเข้าไปยืนประชิดเธอที่อ่างล้างจานอย่างจงใจ "คิกๆ ช่วยก็ช่วยจ๊ะ แล้วหนูมาจากไหนเหรอ?" "ผมมาจากต่างจังหวัดน่ะครับ พอดีสอบได้ที่นี่พอดี" เหนือตอบด้วยสีหน้ายิ้มเเย้ม แต่คำว่าหนูนี่ขัดหูชะมัด หนูอะไรจะใหญ่ขนาดนี้เล่า เขาได้แต่ขำในความใสซื่อไม่สมอายุของเธอ เขาจ้องมองตาเธอแล้วเริ่มรู้สึกตื่นตัว พักพิงมองกลับไปที่ดวงตาคมคู่นั้นแล้วมือก็หยุดชะงักไปชั่วครู่ สองร่างมองตากันส่งความรู้สึกแปลกๆ ผ่านไปเงียบๆ "ทำอะไรกันอยู่ครับ" น้ำเสียงของผู้เป็นลูกชายปลุกทั้งสองคนให้สะดุ้งและละสายตาออกจากกัน "กำลังเผามึงให้คุณแม่ฟังน่ะ" "นี่มึงบอกไปหมดเเล้วเหรอ!" พักพิงมองทั้งคู่หยอกล้อด้วยความเอ็นดู พร้อมกับส่งยิ้มให้เหนือ เหนือหน้าเเดงขึ้นมาซะงั้น ไม่ว่าจะด้วยความน่ารักของพักพิงหรือเเม้เเต่รูปร่างของเธอยิ่งทำให้พักพิงนั้นทำเอาเด็กหนุ่มเริ่มหวั่นไหว เด็กๆ นั้นขึ้นไปเล่นเกมกันอยู่ที่บนห้องของสิงหา สักพักเริ่มดึกเหนือจึงขอตัวกลับหอ "มึง นอนนี่ก็ได้ป่ะ" "ไม่เอากูโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบแชร์ห้อง" “เหอะไอ้เวร เรื่องของมึงงั้น” พอบอกกับสิงหาเสร็จเหนือก็เดินไปบอกพักพิง "แม่ผมกลับเเล้วน่ะครับ" "เอ๋ ทำไมล่ะไม่ค้างที่นี่เลยล่ะ" "พอดีผมต้องไปทำรายงานต่อน่ะครับ" "อ่อ งั้นเหรอขับรถดีๆ น่ะลูก" “คร้าบบบบ” เด็กสมัยนี้มีรถขับตั้งแต่เรียน ปี1 ให้ตายเถอะ พวกพ่อแม่รวยสินะ สิงมันจะอยากได้รถหรือเปล่าเนี่ย ให้ตายเถอะ ต้องขยันมากกว่านี้แล้วพักพิง จะได้มีเงินซื้อรถให้ลูก เธอพูดกับตัวเองแล้วก้มทำงานบ้านต่อ ก่อนที่เหนือจะเดินออกจากประตูบ้านไปเขาได้มองบั้นท้ายของพักพิงพรางด้วยสายตาที่หื่นกระหาย ขอเก็บกลับไปชักว่าวที่หอก็ยังดีว่ะ เขาคิดในใจแล้วเดินออกจากบ้านไป ระหว่างที่เนือขับรถอยู่ เขาคลำหาโทรศัพท์ เเต่ว่าหายังไงก็หาไม่เจอ นึกได้ว่าน่าจะอยู่ที่บ้านสิงหา เขาจึงรีบขับรถกลับไปเอาโทรศัพท์ทันที . . ทางด้านพักพิงนั้นหลังจากทำอะไรเสร็จเรียบร้อย เธอเดินขึ้นไปดูลูกชายของที่นอนอยู่บนห้อง นั้นเเม้ว่าลูกจะโตเเค่ไหนก็ตามเค้าก็เห็นเป็นเด็กน้อยเสมอ เธอเดินเข้าไปห่มผ้าให้ลูกด้วยความเอ็นดู เเล้วก็เดินออกมาจากห้องของลูกชายอย่างช้าๆ ก่อนที่จะลงมาข้างล่าง กลับมานั่งหน้าทีวีเพื่อดูอะไรต่อเพลินๆ ทว่าภาพของเด็กหนุ่มผุดขึ้นมาบนหัว กล้ามของเขาที่มันแทบจะทะลุออกมานอกเสื้อ นั่นทำเอาหัวใจสาวเจ้าเต้นตึกตัก ชุดนอนผ้าซาตินระบายลื่น กระโปรงถูกเปิดขึ้นมาช้าและนิ้วเริ่มเลื้อยแหย่เข้าไปในร่องเสียวอย่างช่วยไม่ได้ “อืมม” ม่ายสาวครางออกมาเบาๆ เเล้วใข้นิ้วเเหย่เข้าไปในแต*ของตัวเอง "อึก..." ความที่ขาดผู้ชายมานานพอสมควร เธอเลือกที่จะใช้วิธีการช่วยตัวเองแบบนี้มานานพอสมควร และนี่ก็เป็นแค่อีกครั้ง แต่แอบเอาเพื่อนลูกมาจินตนาการ ช่างเถอะ แค่จินตนาการเอง ไม่สึกหรอหรอก เธอคิดแล้วเริ่มเร่งจังหวะ ทว่าตอนที่กำลังเร่งจังหวะเพื่อถึงฝั่งฝันอยู่นั้นเหนือก็ได้มาถึงบ้านพอดี "เอ๊ะประตูไม่ได้ล็อคนิ" เหนือถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเเต่สิ่งที่เขาเห็นก็คือ พักพิงที่ช่วยตัวเองอยู่ที่โซฟากลางบ้านเท่านั้น “ว้าย” เธออุทานออกมา เมื่อเห็นหน้าเพื่อนลูกชายที่เดินเข้ามาอย่างวิสาสะ แล้วหอยแดงของเธอก็กำลังลอยโชว์หราอยู่ต่อหน้าเขา เหนือตกใจถึงขีดสุดหันหลังให้เธอ พักพิงตกใจกว่าที่เหนือมาเห็นด้านที่น่าอายของเธอ เธอรีบลุกขึ้นอย่างไวเเละดึงชุดนอนของตัวเองปิดไว้ ทั้งตกใจทั้งอายทั้งตื่นเต้น “ถ้ายังไม่เสร็จให้ผมช่วยมั้ยครับ???” ชายหนุ่มถามตะกุกตะกัก จนหญิงสาวหน้าแดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด บ้าชิบน่าอายชะมัด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม