ขบวนรถตู้คันใหญ่หลายคัน ขับมุ่งหน้าไปยังคาสิโนของเดอะไลอ้อน กลุ่มมาเฟียที่มีอิทธิพลไม่แพ้ไททันสเนค ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถ พิมพ์มาดาได้แต่เหลือบมองอาร์เดนเป็นระยะ เขาเงียบขรึม ไม่พูดไม่จา สีหน้าและแววตาเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา
ใช้เวลาร่วมชั่วโมงขบวนรถตู้ก็มาจอดหน้าตึกใหญ่สูงหกชั้น อาร์เดนก้าวขาลงมาจากรถพร้อมกับยื่นมือไปให้คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ จับมือ
“ลงมาสิ ไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่ทั้งคน เธอจะไม่เป็นอะไรแน่นอน” เขาพูดพลางพยักหน้าให้พิมพ์มาดาที่หันมองซ้ายขวาด้วยความไม่คุ้นชินกับสถานที่
พิมพ์มาดายื่นมือไปจับมือของอาร์เดนแล้วก็เดินลงมาจากรถมาหยุดยืนอยู่เคียงข้างเขา อาร์เดนเดินนำทุกคนเข้าไปข้างใน แต่ละก้าวที่ก้าวเดินนั้นมั่นคงและไร้ซึ่งความกลัว
เมื่อเข้ามาถึงข้างในพิมพ์มาดาก็หันมองซ้ายขวาไม่หยุด ตอนนี้เธอเริ่มรู้แล้วว่าที่นี่คือที่ไหน และเอาไว้ทำอะไร แต่แค่ยังไม่รู้ว่าทำไมค
