รุ่งเช้า อาร์เดนจัดการอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยเพื่อที่จะออกไปดูงาน เขาเหลือบหันมามองดูคนตัวเล็กที่โดนรังแกทั้งคืนพึ่งจะได้หลับไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมง แล้วก็เดินไปนั่งลงบนเตียงข้าง ๆ พิมพ์มาดาที่นอนหลับอยู่ “เด็กดีของเฮีย เฮียไปทำงานก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาหา” อาร์เดนยื่นมือไปปัดปรอยผมที่ปรกหน้าเธอออก เพียงแค่นิ้วมือสัมผัสกับใบหน้าก็ทำเอาเขาสะดุ้งรีบชักมือกลับทันที “ทำไมตัวร้อนอย่างนี้เนี่ย” อาร์เดนพูดกับตัวเอง แล้วก็เอามือไปวางทาบลงบนหน้าผากเธออีกรอบเพื่อความแน่ใจ อาร์เดนค่อย ๆ พลิกตัวพิมพ์มาดาให้หันมาทางตัวเอง เมื่อมองดูคนตัวเล็กอย่างละเอียดก็ทำเอาเขาต้องยกมือกุมขมับ เมื่อคืนเขาคงรุนแรงกับพิมพ์มาดาเกินไปจนเธอเป็นไข้ ไม่รอช้าเขารีบหยิบโทรศัพท์กดโทรออกหาเพื่อนสนิทที่เป็นหมอทันที /ไอ้ภพ แกเข้ามาบ้านฉันหน่อย ตอนนี้เลย/ เขาพูดกับก้องภพเพื่อนสนิททันทีที่อีกฝ่ายกดรับสาย /มีเรื่องอะไรอีกวะ ใครไม่สบาย