รถยุโรปราคาแพงแล่นมาตามท้องถนน โดยมีอาร์เดนเป็นคนขับ และพิมพ์มาดานั่งมาเคียงข้าง ที่เขาต้องขับเองเพราะมาตินถูกสั่งให้ไปดูแลคุณยายของเธอตั้งแต่เมื่อคืน และถูกสั่งให้ต้องรอจนกว่าพวกเขาจะเข้าไปเยี่ยมคุณยาย
สองขาเรียวเล็กรีบสาวเท้าก้าวตรงไปยังห้องพักฟื้นของคุณยาย ตั้งแต่วันผ่าตัดเธอก็ไม่ได้มาเยี่ยมคุณยายเลย จะเป็นเพราะใครได้อีก นอกจากผู้ชายตัวสูงที่กำลังเดินตามหลังเธอมาติด ๆ
“ยายจ๋า หนูคิดถึงยายจังเลย ยายเจ็บมากไหมจ๊ะ” ทันทีที่เปิดประตูห้องเข้าไป พิมพ์มาดาก็โผเข้าไปกอดคุณยายที่นอนเอนกายอยู่บนเตียงและกำลังคุยกับมาตินอย่างสนุก
“ไม่เจ็บหรอก ดีขึ้นเยอะแล้ว ว่าแต่เอ็งล่ะพิมพ์ ทำงานเหนื่อยไหม เห็นไอ้หัวทองบอกว่าเจ้านายเอ็งมีงานพิเศษให้ทำ ก็เลยมาเยี่ยมยายยังไม่ได้”
พิมพ์มาดาเงยหน้าขึ้นมามองดูคุณยายของตัวเอง แล้วก็ส่งยิ้มไปให้
“ไม่เหนื่อยหรอกจ้ะยาย หนูเห็นยายดีขึ้นก็หายเหนื่อยแล้วล่ะ เดี๋ยวหนู
