พ่อเลี้ยงหนุ่มใช้มือดันที่นอน เพื่อค้ำยันตัวเอาไว้ ไม่ให้หน้าอกเกยอยู่บนแผ่นหลังของเธอ
“แม่ขา! รวีปวดไปทั้งตัวเลยค่ะ เหมือนรวีโดนรถบรรทุกเหยียบ กระดูกแตกเป็นเสี่ยงๆ ทุกอย่างมันดูหนักอึ้ง รวีปวดหัวจัง เหมือนจะระเบิดอยู่แล้ว” ปารวีเพ้อออกมาเบาๆ กับมืออุ่นที่แนบข้างแก้มและกอดเอาไว้แน่น
น้ำเสียงออดอ้อนที่เปล่งออกมาจากปากในเวลาต่อมา เหมือนทุกครั้งที่เธออ้อนมารดากับพี่ชาย ทำเอาเจ้าของมือเผลอยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู
‘ตอนหลับไม่แผลงฤทธิ์ ไม่ปากเก่ง ไม่กวนประสาทก็น่ารักเหมือนกันนะ’
พ่อเลี้ยงหนุ่มใช้มืออีกข้างเกลี่ยไรผมปรกหน้าของเธออย่างเบามือ ยิ้มอ่อนโยนให้กับคนป่วย
เป็นนานที่คนป่วยขอยืมมือซบไออุ่น เพราะคิดว่าเป็นมารดาก็ไม่ยอมปล่อยสักที แต่เธอกลับรั้งแน่นขึ้น จนคนเฝ้าที่แอบย่องเข้ามาดูเริ่มเมื่อย จากที่เขาทำงานหนักไม่ได้พักผ่อนมาหลายวัน และทนฝืนบังคับตัวเองไม่ไหว จากที่แค่นั่งพิงขอบเตียงเขาค
