“มีที่ไหนเล่า...ผู้หญิงคนอื่นไม่ใช่เมีย ไม่ใช่แม้แต่แฟนด้วยซ้ำ” ภีมมองเรือนร่างที่นอนระทวย ตอนนี้เขาขยับมาอยู่ในท่าคร่อมทับอีกฝ่ายอีกครั้ง
“แล้ว...เรียกว่าอะไร” ยาหยีรู้สึกเหมือนบางอย่างกำลังซุกไซ้แล้วก็ชนเบาๆ มาที่กลางกาย
ยังเจ็บอยู่นิดๆ แต่ร่างกายมันกลับรู้สึกอยากไม่ต่างจากใจที่ยินยอมไปแล้ว
ขากางกว้าง มือลูบไล้ไปทั่วอกแกร่ง รู้สึกเฝ้ารอ เธอไม่รู้หรอกว่าคนเราทำกันได้กี่รอบ แต่กับภีมมันเหมือนทั้งคืนนี้เธอต้องได้
“เรียกคู่ขามั้ง...” เขาก็ไม่เคยให้คำจำกัดความนะ เพราะมีแต่เรื่องเซ็กซ์กันล้วนๆ จะเรียกว่ากิ๊กก็คงไม่ได้
“แล้วแกจะยังมีคู่ขาไหม ถ้าพวกเราคบกัน”
“แน่นอนว่าไม่มี ฉันเป็นพวกรักเดียวใจเดียว”
เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมมีคำว่า ‘รัก’ ด้วยล่ะ
ปากหยักประกบเข้าหาอย่างเร่าร้อน ร่างกายกลับมาเสียดสีกัน กล้ามอกบดเบียดมากับหน้าอกของเธอ แล้วไม่นานความอุกอาจเบื้องล่างก็เหมือนจะยิ่งเหิมเกริม
เขาแข็
