เจ้าสาวหนี้กามา 1

1418 คำ

“พี่เสือ...พี่มาได้ไงคะ” นาราสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง “ฉันสิต้องถามเธอว่าเป็นเมียฉันแล้วทำไมยังแรด ร่านจะมาแต่งงานกับผู้ชายอื่น” พยัคฆ์ทั้งดีใจทั้งโมโหปะปนกันไปหมด ถ้าเขาถามถึงเธอเดือนหน้า เธอไม่กลายเป็นเมียคนอื่นไปแล้วเหรอ “นี่พี่จะมาด่านุ่มเหรอคะ” ความน้อยใจทำให้เธอไม่โต้เถียงอะไรออกไป ทำได้แค่เม้มปากและก็จงใจเบือนหน้าหนี “ทำไม? คุยกับผัวนี่มันน่ารังเกียจจนต้องหันหน้าหนีเลยใช่ไหม” เขาคว้าจับข้อศอกเล็กก่อนจะดึงให้เธอหันกลับมาเผชิญหน้า ยังไงวันนี้ก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง แต่ที่เห็นคือน้ำตาที่ไหลนองหน้าและแขนเล็กที่ยังตั้งท่าจะสะบัดหนี “ถ้าจะมาด่าก็ขอให้ด่าให้จบแล้วก็กลับไปค่ะ” เธอแกะมือที่เอาแต่คว้าแขนคว้าศอกเธอเอาไว้ เขาไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอหรอกนะ เธอเองก็ไม่มีสิทธิ์จะเลือกหรือไม่เลือกเขาแล้ว เธอเป็นผู้หญิงของพ่อเลี้ยง เป็นว่าที่เจ้าสาวของเขา “ฉันไม่กลับ เธอจะมีปัญญาทำอะไรได้” “ถ้าฉันร้อง คุณรู้ไหมคะว่าคุณจะเดือดร้อน” “คุณ...เดี๋ยวนี้ฉันกลายเป็นคุณแล้วเหรอ” พอเธอสะบัดมากๆ เขาก็คว้าดึงเอวบางเข้ามาแนบชิด “ต้องการอะไรกันแน่คะ...” เธอว่าเธอไม่เคยติดค้างอะไรเขานะ “ต้องการเธอไง...เธอเป็นเมียฉันนะนุ่ม” ไม่ใช่...แต่ก็ไม่กล้าเถียง ไม่ใช่แล้ว ตอนนี้เธอมีหน้าที่ที่จะต้องใช้หนี้ชีวิตให้กับพ่อเลี้ยงภูบดีต่างหาก “ไหนศศิบอกว่าเธอชอบพี่ไง” มือแกร่งเกลี่ยไปตามลูกผมที่ล้อมใบหน้าหวานเศร้าเบาๆ นาราไม่ได้ตอบ แต่ช้อนตาขึ้นมองสบตากับคนที่โน้มลงมาในระยะประชิด แล้วไม่นานริมฝีปากหยักก็ค่อยๆ ประกบลงมาอย่างแม่นยำ รสจูบกำซาบที่แสนคุ้นเคยค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในหัวใจ ใช่...เธอชอบเขา จริงๆ มันมากจนใช้คำว่ารักก็ได้ “อ๊า...ปากเธอยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ” เขารวบเอวบางเข้ามาแนบชิด ท้องน้อยเบียดเสียดมากับความองอาจที่ตื่นตัวชัดเจนด้วยความคิดถึงที่มากล้น “นุ่มคิดถึงพี่ค่ะ” นาราร้องบอกออกไปอย่างลืมอาย “พี่ก็คิดถึงเธอ ต้องการเธอ...” เขาช้อนเข้าไปใต้ก้นนุ่ม ก่อนที่ปากยังคงขยับเข้าหากันอย่างเร่าร้อน เขามาที่นี่ก็ไม่คิดกลับไปตามลำพังอยู่แล้ว เขาต้องมีเธอติดไม้ติดมือกลับไปด้วย “นุ่มก็ต้องการพี่เสือค่ะ” เธอไม่อยากยั้งใจตัวเอง ประเคนปากและลิ้นกลับไปอย่างเร่าร้อนเท่าเทียมกัน จูบที่เหมือนจะแสดงความรู้สึกที่มันล้นใจ จูบที่เหมือนจะบอกว่าไม่ว่านานแค่ไหนเธอก็จะเป็นแค่ของของเขาเท่านั้น “อ๊า...” เสียงครวญครางสลับไปกับเสียงคำรามลอดไรฟัน ไม่นานร่างอรชรก็ถูกผ่อนให้นอนราบลงกับเตียง มีร่างแกร่งทาบทับตามติด พร้อมกับจูบเร่าร้อนที่ดำเนินต่อไป “พี่เสือขา...” เป็นอีกครั้งที่เธออยากขอทำตามที่หัวใจเรียกร้อง “นุ่มจ๋า...นุ่มเป็นเมียพี่แล้วนะ” เขาลูบไล้ไปตามเรือนกายสะโอดสะอง มือกว้างตลบชายกระโปรงชุดแซกขึ้นสูง ก่อนที่จะลูบไล้ไปบนเนินอวบอิ่มที่อูมพอดีฝ่ามือ “พี่เสือ...อ๊ะ...อ๊ะ...ซี้ด...” นิ้วยาวๆ จงใจเกี่ยวไล้เข้าไปในชั้นในตัวบาง แล้วไม่นานขอบกางเกงในก็ถูกกระชากลงต่ำ “เธอแฉะแล้วนุ่ม เธอต้องการพี่...” “อืม...” มันดีมาก นิ้วเรียวยาวกำลังไซ้เกี่ยวไปบนกลีบสาวที่ยังคงปิดสนิท น้ำสวรรค์มากมายถูกหลั่งออกมาทันทีที่ถูกเล้าโลมไปทั่วทั้งร่าง “พูดสิ...ร้องขอพี่ออกมา...” เขาออกคำสั่งในขณะที่ปากก็พรมจูบไปบนเต้านุ่มนิ่มที่กระเพื่อมไปตามแรงหายใจ เสื้อยังอยู่ แต่เขาก็จูบไปบริเวณที่กำลังชูช่ออย่างแม่นยำ “พี่เสือขา...” “จ๋า...นุ่มของพี่...” “อ๊ะ...อ๊า...” ขาชันขึ้น ปลายเท้างองุ้มพร้อมกับต้นขาที่แบะกว้างอย่างเฝ้ารอ ไม่ว่ากี่ครั้งก็ต้องเป็นเขาเท่านั้น ร่างกายมันภักดีและก็เฝ้ารอแค่เขาเท่านั้น “นุ่มต้องการพี่ค่ะ ต้องการแค่พี่เสือ...” พยัคฆ์ยิ้มให้กับถ้อยคำที่ยอมศิโรราบ เนินสาวขาวอูมทั้งแอ่นทั้งเด้ง แถมยังร่อนสู้นิ้วที่เพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง นารามีธรรมชาติสาวร้อนที่ถูกปลุกได้ไม่ยาก อีกฝ่ายกำลังทรมานด้วยกำหนัดที่เขาจงใจปลุกเร้า แล้วไม่นานปลายนิ้วของเขาก็ส่งเธอให้ทะยานขึ้นฟ้าในที่สุด เธอถึงแล้ว แล้วก็หวีดร้องเบาๆ ปานจะขาดใจ “แก้ผ้าดีกว่า” “อย่าค่ะพี่เสือ” ถ้ามีคนเข้ามาเห็นเข้า มันคงกลายเป็นเรื่องใหญ่ “ไม่เอาน่า พี่ก็เคยเห็นมาทั้งตัวแล้วนี่” เขาดึงทึ้งไม่กี่ครั้ง เธอก็อยู่ในชุดชั้นในที่ปิดบังอะไรแทบไม่มิด ทั้งบนล่างเขาก็เคยจูบมาทุกที่แล้ว “แต่เย็นนี้นุ่มมีนัดกินข้าวกับ...” เธอไม่กล้าพูดต่อ เมื่อหน้าตาคนฟังนั้นบูดบึ้งมาก “จะต้องมีผัวหลายๆ คนในเวลาเดียวกันให้ได้สินะ” พอได้ยินเขาว่าแบบนี้ ใจมันก็เกิดมีทิฐิขึ้นมา “ถ้าพี่เสือไม่อยากเป็นหนึ่งในผัวของนุ่ม พี่ก็กลับไปสิคะ!” “นารา! นี่เธอไม่เถียงพี่ แถมยังยอมรับใช่ไหม” “ก็แล้วแต่พี่เสือจะคิดสิคะ” เธอไม่กล้าขัดใจเขาหรอก แต่พ่อเลี้ยงน่ะมาเฟียจะตาย เขาไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ หรอก “นี่เธอกล้า...ผลักฉันเหรอ” เขากดสองมือลงกับที่นอน “พี่เสือเลิกยุ่งกับนุ่มเถอะค่ะ” “แล้วเธอมายุ่งกับฉันก่อนทำไม เอาตัวมาใส่พานให้เอา...เธอคิดว่าจะยุติความสัมพันธ์ตามใจชอบได้เหรอ” “นี่พี่ถอดเสื้อทำไมคะ” เธอมองคนที่กำลังเริ่มแกะกระดุมกางเกงต่อ “ถามโง่ๆ คนจะเอากัน ไม่แก้ผ้าเธอจะให้ฉันช่วยเธอแต่งตัวหรือไง” เขามันปากร้ายไม่เคยเปลี่ยน แต่ใจเธอมันก็ดันรักเขาไปหมด ไม่ว่าเขาจะปฏิบัติกับตัวเองยังไง แล้วแค่เพียงกะพริบตา เขาก็เปลือยเปล่าโชว์เรือนกายที่แสนสมบูรณ์แบบ อาวุธสวาทชี้โด่มาที่หน้าของเธอ “ไม่เอาน่า อย่าทำเป็นอาย” เขาเชยคางคนที่เบือนหน้าหนีให้หันกลับมาจ้องตากัน แล้วมือก็เลื่อนลงไปกระชากสายเสื้อชั้นในลงต่ำ “อย่าค่ะ” เธอกอดเสื้อตัวจิ๋วเอาไว้สุดฤทธิ์ แต่มันก็หลุดออกไปอยู่ดี “ไม่เอาน่า...อย่าบอกนะว่าที่เธอฉ่ำแบบนี้ เธอไม่ได้อยากได้ฉันเป็นผัว” “อ๊ะ...” เธอถูกนิ้วยาวๆ ซอกซอนเข้าไปอย่างไร้ความเกรงใจ และไม่นานกางเกงชั้นในก็ไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้วที่ถูกดึงจนแทบขาดวิ่น “เธออยากแล้ว อยากได้ฉันเป็นผัวจนตัวสั่นเหมือนคืนนั้น” เขาจงใจเสียดสีอาวุธหฤหรรษ์ไปบนหอยตัวอวบอ้วน แก้มแดง นมโตๆ ทุกอย่างยังน่ารังแกไม่ต่างจากครั้งแรกระหว่างกัน “เธอปากแข็งนะ...” เขาจับแก้มนิ่ม จงใจบีบจนปากอิ่มจู๋แล้วก็จำใจต้องหันมาจ้องตากัน พอจะโน้มลงไปจูบ อีกฝ่ายก็จงใจขัดขืน “หกเก้าแล้วกัน เผื่อเธอจะได้เลิกปากดื้อรั้น” “อืม...” เธอถูกเขาตะโบมจูบอย่างดุเดือดเลือดพล่าน ข้างนอกยังไม่มืดด้วยซ้ำ แต่เขาก็ทำอุกอาจราวกับว่านี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเขา “เธอขัดขืนฉัน ทำเหมือนไม่ต้องการไอ้ผัวหน้าโง่คนนี้ แต่เธอก็ขยับปากดูดปากฉันตอบตลอด...ทำแบบนี้จะเพิ่มราคาให้ตัวเองใช่ไหม” เพิ่มราคา... ทำไมเขาคิดแต่เรื่องร้ายๆ กับเธอ เธออาจจะผิดที่เข้าหาเขา แต่นั่นก็เพราะอยากให้ครั้งแรกของตัวเองเกิดกับผู้ชายที่ตัวเองแอบรักมาตลอด แต่มันใช่เหรอ ที่จะถูกเขาดูถูกครั้งแล้วครั้งเล่าแบบนี้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more