ตึก ตึก ตึก ตึก เสียงหัวใจที่เต้นแรงเกิดขึ้นเพราะความกลัวเมื่อตัวของฉันคร่อมอยู่บนตัวของเฮียขุน ขาสองข้างเริ่มเกร็ง ทั้งที่พยายามไม่ตื่นเต้นแล้วเชียว ทว่าภายในใจลึก ๆ ก็อดที่จะกลัวไม่ได้ กลัวเจ็บ กลัวนั่นกลัวนี่ กลัวเขาไม่พอใจ กลัวไปซะทุกเรื่อง
ท้ายที่สุดก็ยังคงตื่นเต้นกับครั้งแรกอยู่ดี
"ค่อย ๆ ใส่เข้ามา" เสียงทุ้มเอ่ยเบา ๆ
"ค่ะ" ฉันกัดปากตัวเอง
"อย่าเกร็ง" คงแสดงอาการชัดเจนจนเกินไปเฮียขุนจึงรู้สึกได้
"มีนแค่กลัวเจ็บค่ะ"
"เจ็บแป๊บเดียว เดี๋ยวก็ชิน" พูดง่ายจัง
แต่ชินไม่ชินก็คงต้องทำแล้วแหละ ไม่งั้นคงไม่มีโอกาสอีก มา สู้เขามีนา ถึงเวลาต้องเผชิญจริง ๆ แล้ว ฉันจับเอ็นอุ่นถูไถกับร่องสวาท ถูไปถูมาร่องเนื้อของฉันมันก็สั่นระริก รู้สึกวูบวาบแปลก ๆ เหมือนตอนที่ดูคลิปเลย
"อ๊ะ!" เสียงของฉันเอง ร้องเพราะว่าเจ็บเมื่อร่องสวาทกลืนแท่งเอ็นอุ่นของเฮียขุน "อื้อ ฮะ… เฮีย" และต้องกัดปากตัวเองอีกครั้งเ
