ตอนนี้ที่บ้านตีนเขาของเฉิงเย่หรงที่ชายหนุ่มนั้นกลับมาเดินได้ปกติแขนก็หายดีแล้วจึงเป็นเสาหลักของบ้านเขาตื่นแต่เช้ามืดไปเก็บปลาแทนภรรยารวมถึงใส่ที่ดักปลาเพิ่มตามที่ภรรยาสอนเพื่อให้ได้ปลาเยอะมากกว่าเดิมหลายเท่ามาให้ภรรยาทำปลาแดดเดียว ที่ขายดีมากไม่แพ้ปลาสดเลยทีเดียวปลาตากแห้งสามารถเก็บเอาไว้นานยิ่งจะเข้าหน้าหนาวยิ่งขายดีเพราะเหลาอาหารนั้นส่งเข้าเมืองหลวงไปให้สาขาอื่นของเหลาในหลายเมืองจึงทำให้รายได้เข้าบ้านทุกวัน จนต้องให้ครอบครัวของเพื่อนมาช่วยทำปลาช่วยภรรยาที่บ้านทุกวัน รวมถึงท่านป้ากู้จางฉีด้วยที่กลายเป็นกำลังสำคัญที่มาช่วยซือเหม่ยหลันที่บ้านและนางยังจ้างให้ค่าแรงกับครอบครัวกู้จนจางเหว่ยไม่ต้องไปขึ้นเขาล่าสัตว์กับเย่หรง แล้วแต่ถ้าต้องการเนื้อทั้งสองคนจะขึ้นไปวางกับดักเอาไว้กินในครอบครัวกับหลงจู๊ต้องการซื้อของสัตว์ป่าเพิ่ม
"ท่านพี่ข้าอยากขึ้นเขาไปหาของป่าที่สูงขึ้นไปอีกข้าอยากได้เห็ดป่าม
