NILALAMON na ng kadiliman ang pakiramdam ni Beazt. Tila nga nagmamanhid ang kanyang katawan nang mga oras na iyon. Gustong-gusto na niyang imulat ang kanyang mga mata ngunit tila ba wala siyang kakayahan na gawin iyon. Para siyang lumulutang sa kung saan at sa pagdaan ng oras ay unti-unti siyang lumulubog sa hindi malamang dimensyon.
Sandali ngang bumalik sa ala-ala niya ang nangyari kagabi. Ang tanging naaalala niya ay may nakita siyang maliwanag sa taas ng isang burol na matatagpuan sa hilaga ng Hell Dormitory. Nilapitan siya noon at dito’y nakita niya ang isang dambuhalang apoy na dragon. Napakaliwananag noon.
May nakasakay nga sa ulo nito at ang binatang lumapag sa harapan niya ay bigla na lang siyang inatake gamit ang apoy nito. Naaalala pa niya ang sakit at init noon na idinu
