กำราบรักตอนที่ 18 ก๊อก ก๊อก เจ้าของใบหน้าเรียบนิ่งเดินไปเปิดประตู ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนที่มาเคาะเป็นใครเพราะมันจะเป็นใครเสียไม่ได้ถ้าไม่ใช่บุคคลที่ทำให้เขานอนไม่หลับแทบทั้งคืน “สวัสดีตอนเช้าค่า” เห็นใบหน้ายิ้มแย้ม สดใสของอีกฝ่ายแล้วรู้สึกหงุดหงิดใจชะมัด นี่มีแต่เขารึไงกันที่นอนไม่หลับเวลาไม่มีเธอให้กอด หญิงสาวคงนอนหลับสบาย ไม่คิดถึงเขาเลยสินะ “ทำไมหน้าบึ้งแต่เช้าเลยคะ” มือเล็กยื่นไปดึงแก้มสากให้ยืดออก ส่ายไปมาเหมือนเล่นตุ๊กตาก่อนจะโดนทีปัดมือออก “อย่ามายุ่งหน่า” กุญแจซอลได้แต่ยืนเกาหัวตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ มองตามร่างสูงที่เดินหงุดหงิดเข้าห้องไป “เห็นพี่มาร์ชบอกว่าอาภพเป็นคนยักยอกเงินบริษัทและซื้อของไม่ได้คุณภาพมาเปลี่ยนใส่เครื่องบินหรอคะ” “แสนรู้นะ” “นี่หนูซอลไม่ใช่แมวนะ” “พี่หมายถึงหมาต่างหาก” “ไอพี่ที” คนตัวเล็กพยายามเข้าไปต่อยเขาแต่เพียงแค่ทีดันหัวเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว ห