Chapter 8

1286 คำ

Copter Talk ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาตรงห้องรับแขกเจอไอ้โดมิโน่เพื่อนจอมเสือกเรื่องชาวบ้านนั่งตรงโซฟายกยิ้มมุมปากมองหน้าผมอย่างกวนๆ ผมถอนหายใจอย่างเซงๆก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับมัน "ไหนเล่ามาซี๊  ไปได้กันตอนไหน" ผมมองหน้ามันนิ่งๆ กำลังคิดอยู่ไงว่าจะเล่าตอนไหนก่อนดี "...." "ถ้ามึงไม่พูดกูจะโทรหาไอ้ปอร์เช่ ไอ้แบร์รี่ ไอ้ไท.. " "หยุดๆ" ผมยกมือห้ามมันทันที  ก่อนจะถอนหายใจอย่างรำคาญก่อนจะเริ่มอธิบาย "คืองี้ ยัยของขวัญอ่ะเป็นลูกน้าสร้อย" มันมองหน้าผมอย่างงุนงง "น้าสร้อยเหรอ ใช่คนที่อยู่กับแม่แกมาตั้งนานนมอ่ะนะ" ผมพยักหน้าเบาๆ "แล้วมึงก็ปล้ำลูกสาวเค้า" " อือ" " ไอ้เลว" ไอ้โดสบถออกมาทำหน้าแบบรังเกียจผมเหมือนผมเป็นตัวเชื้อโรคอ่ะ "ถ้ามึงจะมองกูขนาดนี้นะ เหอะ" " แล้วยังไง อย่าบอกนะว่ามึงแอบเอาเค้าโดยไม่มีใครรู้นะ" ผมส่ายหน้ารัวๆ " เปล่านะ ตอนนี้รู้กันหมดแล้วโว๊ยยย" มันมองหน้าผมอย่างตก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม