"นักศึกษาครับ"
ขาเรียวหยุดเดิน ค่อยๆ หมุนตัวกลับหาคนที่เรียก ทว่าใจเต้นแรงมากเมื่อพบว่าเป็นผอ.ของวิทยาลัยแห่งนี้
"ผอ.ภาคย์" หญิงสาวรีบยกมือไหว้ทันที เชื่อไหมว่าเรียนมาที่นี่เข้าปีที่สามแล้วเพิ่งเคยเจอตัวเป็นๆ มายืนต่อหน้าครั้งแรก คนอะไรหล๊อหล่อ ดูดี๊ดูดี เธอแอบเซฟรูปเขาที่ขึ้นโชว์ในเพจวิทยาลัยเก็บเอาไว้ในเครื่องด้วยล่ะ
สเปคเธอคือหนุ่มหล่อ หน้านิ่ง น่าค้นหา มีอายุนิดๆ แล้วก็เป็นคนนี้ ผอ.ธรรศภาคย์
"กระโปรงสั้นมากครับ" ทว่าคำที่เขาทักท้วงมาทำให้ทับทิมค่อยๆ หุบยิ้มลง แสดงสีหน้าเหยเกออกไป
"ความยาวเท่าไหร่ครับ มันดูสั้นไปไหม"
"ไม่สั้นเลยค่ะผอ. สิบแปดนิ้วพอดีเป๊ะค่ะ"
"แบบนี้ไม่น่าสิบแปดนิ้วนะครับ"
"พะ..พอดีมันหดค่ะ ตากแดดเพลิน" ทับทิมรีบแก้ต่าง เดี๋ยวเขารู้ว่าเธอตั้งใจทำผิดกฎของวิทยาลัย
"หดก็ไปซื้อใหม่ครับ มีเงินไหม" ทำท่าจะล้วงตังค์ออกจากกระเป๋าทว่าทับทิมรีบห้าม
"มะ..มีค่า" โห! อะไรจะป
