"เมื่อคืนผมบอกคุณว่าไงนะครับ"
"บอกว่าอะไรคะ" คำแพงทำหน้างง
ธนายกมือขึ้นสัมผัสที่กระดุมเสื้อนักศึกษาสาวเตรียมจะปลดมันออกทว่าคำแพงรีบตะครุบเอาไว้
"อะ..อาจารย์อย่านะคะ!"
ทว่าธนารวบมือเรียวเล็กไขว้ไว้ที่ด้านหลังแล้วจับมือเธอเอาไว้ด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว คำแพงหมดสิทธิ์ต่อต้าน กระดุมเม็ดบนสุดจึงถูกปลดออกอย่างง่ายดาย
"อาจารย์อย่าทำแบบนี้ค่ะ!"
"เมื่อคืนผมบอกอะไรคุณครับ" ธนาไม่สนคำห้าม เขาอยากรู้ว่าคำแพงลืมที่เรานัดกัน หรือความจริงเธอจงใจที่จะไม่รอกันแน่
"บะ..บอกว่าให้รอมาพร้อมอาจารย์ค่ะ"
แสดงว่าจำได้ จงใจ
"แล้วทำไมไม่รอครับ ทำไมถึงดื้อไม่เชื่อฟัง"
".."
ธนาปลดกระดุมเม็ดที่สองเมื่ออีกคนยังนิ่ง ทำให้เห็นเนินอวบอิ่มที่ถูกห่อหุ้มด้วยชั้นในสีดำ
"อื้อยะ..อย่าค่ะ ปะ..ปกติหากมีเรียนตรงกันกับเพื่อนเพื่อนก็จะมารับที่บ้านอยู่แล้วค่ะ"
"แล้วทำไมไม่รอครับ" ธนาถามอีกครั้ง เขาอยากรู้ว่าเธอกำล
