หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามอีกครั้ง คราวนี้อาการหนักกว่าเดิม ดวงตากลมโตจ้องมองร่างที่สมบูรณ์เพอร์เฟ็กต์สมชายชาตรีไม่กะพริบ ทั้งชื่นชมทั้งหวั่นไหว ความรู้สึกมันต่างกันมากกับเมื่อคืนที่ผ่านมา ตอนนี้เธอสร่างเมาแล้ว มีสติสมบูรณ์ครบถ้วนทุกอย่าง ความอายก็เลยมีมากกกว่า อีกอย่างเพราะเธอทำผิดต่อเขาและยังไม่ได้ขอโทษเขาด้วย
“คะ...คุณจะทำอะไรน่ะ” เมื่อเห็นร่างหนาคืบคลานเข้ามาใกล้ แล้วมาเบียดอยู่ข้างๆ กวาดวงแขนโอบไหล่บางเอาไว้อย่างถือสิทธิ์ จนร่างเล็กต้องห่อตัว
“ก็คุยกับคุณไง” ชายหนุ่มหันมากระซิบข้างหู ขนอ่อนบนร่างนวลเนียนขาวผ่องลุกซู่ขึ้นทันทีด้วยความซ่านสยิว
“คะ...คุยเรื่องอะไรคะ” เธอถามออกไปสั่นๆ งงเหมือนกันว่าทำไมเธอจึงบังคับน้ำเสียงของตนเองให้มั่นคงไม่ได้
“คุณนี่ความจำสั้นนะ ก็คุยเรื่องการมาเป็นเมียของผมไง”
“การเป็นเมีย...ของคุณ” ดวงตาคู่สวยหันมาสบตาคนเจ้าเล่ห์ที่ร้ายกาจกว่าด้วยแววตาฉงนเต็มไปด้ว
