ยาฟัสส์ ฮะมา อาดิลก์ องครักษ์หนุ่มรูปงามตามฉบับของชาวอาหรับแท้ก้มลงมองเวลาบนนาฬิกาข้อมือเรือนแพง รอยยิ้มบางๆ กระตุกขึ้นตรงมุมปากนิดหนึ่งเมื่อเห็นเข็มนาฬิกาบ่งบอกว่าขณะนี้ถึงเวลาที่นัดหมายกันไว้แล้ว
เพราะต้องการเห็นหน้าของหญิงสาวที่กล้าเรียกค่าตัวแพงลิบลิ่วถึงสี่แสนบาทต่อการปรนนิบัติท่านชีคของเขาเพียงแค่คืนเดียว ทำให้เขาต้องแอบหลบออกมาจากงานเลี้ยงรับรองต้อนรับที่ทางโรงแรมชื่อดังจัดขึ้นเพื่อเป็นการต้อนรับการเดินทางมาเยือนของท่านชีคฟาซิซต์ ซัลฮาบินด์ อัลวาสต์ ที่เป็นแขกกิตติมศักดิ์และเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของโรงแรมแห่งนี้หรือถ้าจะพูดง่ายๆ ก็คือการเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้นั่นเอง
องครักษ์หนุ่มยกกาแฟขึ้นจิบนิดหนึ่งขณะนั่งรอหญิงสาวอยู่บริเวณหน้าเคาร์เตอร์ประชาสัมพันธ์ สายตาคมเข้มของชาวอาหรับคอยจับจ้องมองไปที่ประตูทางเข้าของโรงแรม
และเมื่อเห็นหญิงสาวที่งดงามนวลละออยิ่งกว่านางใดที่เขาเคยพบเจอะเจอมากำลังก้าวเดินอย่างเชื่อมั่นไปที่เคาร์เตอร์ประชาสัมพันธ์ก็ทำให้เขาถึงกับตะลึงงันแทบจะทำถ้วยกาแฟหลุดจากมือและเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานนุ่มเสนาะหูเอ่ยถามถึงท่านชีคก็ทำให้เขารีบผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินตรงดิ่งไปหาหญิงสาวแทบจะทันที
ปิณฑิรากัดเม้มริมฝีปากของตนเองแน่นเมื่อมาหยุดยืนหน้าเคาร์เตอร์ประชาสัมพันธ์ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยถามหาคนที่เธอจะต้องอยู่กับเขาตลอดทั้งคืนนี้
‘สวัสดีค่ะ ดิฉันมาพบชีคฟาซิซต์ ซัลฮาบินด์ อัลวาสต์ ค่ะ’
‘เชิญคุณผู้หญิงทางนี้ดีกว่าครับ’
ประชาสัมพันธ์สามคนที่ประจำอยู่ที่เคาร์เตอร์ไม่ทันจะได้เอ่ยตอบก็มีเสียงห้าวทุ้มของหนุ่มอาหรับในชุดสูทสากลสีดำสนิทเอ่ยแทรกขัดจังหวะออกมาก่อน
ยาฟัสส์คลี่ยิ้มบางๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปแตะข้อศอกหญิงสาวให้หันมามองตน เขาขยับก้าวเดินนำทางให้หญิงสาวเดินออกมาจากบริเวณประชาสัมพันธ์จากนั้นก็เอ่ยแนะนำตัวเองให้หญิงสาวได้รู้จัก
‘สวัสดีครับ ผมยาฟัสส์ ฮะมา อาดิลก์ เป็นองครักษ์ของท่านชีคฟาซิซต์ ซัลฮาบินด์ อัลวาสต์ ที่คุณกำลังต้องการมาพบ คุณเอ่อ...มาจากบ้านวิริยาใช่มั้ยครับ’
ปิณฑิรารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยบุรุษรูปงามชาวอาหรับคนนี้แนะนำตัวเองด้วยภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำไม่มีผิดเพี้ยนแม้แต่คำเดียว เธอเหลือบสายตามองมือใหญ่ที่ยื่นมือมาเพื่อที่จะจับทักทายแบบชาวตะวันตกนิดหนึ่งก่อนจะตัดสินใจยกมือไหว้บุรุษชาวอาหรับแทนการจับมือ
‘สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อปิ...พริ้นซ์ค่ะ มาจากบ้านวิริยา’
หญิงสาวยกมือไหว้อย่างชดช้อยสวยงาม เธอชะงักคำพูดที่จะเอ่ยบอกชื่อจริงไว้ในลำคอก่อนจะเปลี่ยนมาบอกเป็นชื่อเล่นแทน
ยาฟัสส์ลอบถอนหายใจยาวรู้สึกเสียดายที่หญิงสาวที่แสนงดงามคนนี้จะมาจากบ้านวิริยาที่เขาติดต่อไป เขาไม่อยากเชื่อว่าหญิงสาวที่ดูท่าทางเรียบร้อยอ่อนหวานนุ่มนวลคนนี้จะเป็นพวกผู้หญิงอย่างว่า...คิดๆ แล้วก็ยังเสียดายไม่หายเพราะเขารู้สึกถูกชะตากับเธออยู่ไม่น้อย
‘ถ้างั้นเชิญคุณพริ้นซ์ที่ห้องพักของท่านชีคเลยครับ ส่วนเรื่องเงินเดี๋ยวผมจะเซ็นเช็คเงินสดให้คุณทันที’
ยาฟัสส์ผายมือเชิญให้หญิงสาวเดินนำหน้าตรงไปที่ลิฟท์ เมื่อเข้ามาอยู่ในลิฟท์แล้วเขาก็กดเรียกชั้นบนสุดของโรงแรมซึ่งเป็นห้องสูทของท่านชีคทั้งชั้นเพื่อป้องกันผู้คนมารบกวนและที่สำคัญก็เพื่อป้องกันคนร้ายที่อาจจะปะปนมากับแขกเพื่อมาลอบทำร้ายปลิดชีวิตเจ้าแห่งทะเลทราย
ปิณฑิราก้าวถอยไปจนชิดกับผนังลิฟท์ เธอบีบมือที่เย็นเฉียบของตัวเองไว้แน่นเพื่อระงับความตื่นวิตกหวาดกลัว ยิ่งลิฟท์วิ่งขึ้นเข้าไปใกล้ชั้นที่ถูกเรียกเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เธอหวานหวั่นจนหัวใจเต้นรัวเร็วไม่เป็นส่ำ
ลิฟท์ที่หยุดวิ่งแล้วเปิดออกทันทีที่มาถึงชั้นที่เรียกไว้ทำให้หญิงสาวสะดุ้งเฮือกตกใจจนแทบจะก้าวเท้าไม่ออก
‘เชิญครับ’
ยาฟัสส์เปิดประตูห้องพักหรูหราโอ่อ่าของท่านชีคหนุ่มออกกว้างพร้อมกับผายมืออย่างสุภาพเชิญให้หญิงสาวก้าวเข้าไปในห้อง เขาเอะใจเล็กน้อยกับกริยาท่าทางของหญิงสาวที่กำลังก้าวเท้าแบบลากเท้าเข้าไปในห้องพักขนาดใหญ่ กริยาท่าทางและกระแสบางอย่างที่แผ่ออกมาบ่งบอกให้เขารู้ว่าหญิงสาวคนนี้กำลังหวาดหวั่นกับสิ่งที่รอคอยอยู่เบื้องหน้า ซึ่งสีหน้าและแววตาของเธอทำให้เขาแปลกใจอยู่มากๆ โดยปกติแล้วหญิงสาวที่มีโอกาสเพียงไม่กี่นาทีให้มารับใช้ปรนเปรอมอบความสุขให้กับท่านชีคต่างก็พากันยิ้มระริกเนื้อเต้นจนแทบจะเปลือยกายรอท่านชีคก็ว่าได้ ผิดกับหญิงสาวแสนหวานคนนี้แทนที่จะรีบเร่งเดินเข้ามาในห้องเธอกลับเดินลากเท้าอย่างช้าๆ ราวกับว่ามันหนักอึ้งจนยกไม่ขึ้น
‘จะรับเครื่องดื่มมั้ยครับ’
ยาฟัสส์เอ่ยถามเสียงนุ่มขณะที่เดินไปที่เคาร์เตอร์บาร์เล็กๆ ภายในห้องพักหรูของท่านชีค เขารินบรั่นดีให้ตัวเองครึ่งแก้วก่อนจะยกขึ้นพยักพเยิดชักชวนให้หญิงสาวรับเครื่องดื่มสักแก้ว
ปิณฑิราสะดุ้งตกใจเมื่อได้ยินเสียงห้าวทุ้มเอ่ยถาม ‘เอ่อ...เชิญคุณยาฟัสส์ตามสบายเลยค่ะ ดิฉัน...เอ่อ...พริ้นซ์ดื่มไม่เป็นค่ะ’
ยาฟัสส์กระตุกยิ้มตรงมุมปาก หญิงสาวแสนสวยคนนี้ทำให้เขาแปลกใจขึ้นอีกหลายเท่า เป็นหญิงขายบริการแต่ดื่มแอลกอฮอล์ไม่เป็น...
‘ถ้างั้นจะรับเครื่องดื่มอื่นแทนมั้ยครับ’ องครักษ์หนุ่มยังเอ่ยถามด้วยความหวังดี หวังที่จะช่วยลดความประหม่าตื่นกลัวให้หญิงสาว
‘คุณยาฟัสส์คะ พริ้นซ์ไม่ได้มาเพื่อที่จะรับเครื่องดื่มที่คุณเสนอให้ คุณก็รู้นี่คะว่าพริ้นซ์มาที่นี่ทำไม’
หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างตรงประเด็น การที่ถูกพาเข้ามาอยู่ในห้องหรูหราที่เปรียบเสมือนดังห้องประหัตประหารความสาว ทำให้เธอหวาดหวั่นประสาทกำลังจะเสียเข้าไปทุกที
ยาฟัสส์หัวเราะออกมาเบาๆ กับคำพูดที่ตรงไปตรงมาของหญิงสาว เขาวางแก้วบรั่นดีลงกับเคาร์เตอร์บาร์ก่อนจะล้วงหยิบเอาเช็คเงินสดสี่แสนบาทออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูท เขามองตัวเลขบนกระดาษแผ่นเล็กๆ แต่มีมูลค่ามหาศาลก่อนจะหัวเราะฮึๆ ในลำคอ พ้นจากคืนนี้ไปแล้วเขาคงต้องตอบคำถามท่านชีคว่าเอาเงินสี่แสนบาทไปใช้จ่ายทำอะไร เพราะเรื่องที่เขาติดต่อให้หญิงสาวมาอยู่ปรนนิบัติให้ท่านชีคในคืนนี้ ชีคหนุ่มผู้ทรงอำนาจยังไม่รู้เรื่องด้วยสักนิด