บทที่ 22

1232 คำ

ชีคฟาซิซต์ยิ้มเจื่อนๆ เมื่อถูกบิดาเอ่ยต่อว่าอีกครั้ง เขาถลึงตาใส่องครักษ์มือหนึ่งที่กำลังกลั้นเสียงหัวเราะไว้จนสุดความสามารถจนไหล่กว้างสั่นสะท้าน “ยาฟัสส์!...ถ้าหากเจ้ายังไม่หยุดหัวเราะเยาะเรา เราจะสั่งลงโทษเจ้าเดี๋ยวนี้” ชีคฟาซิซต์ต่อว่าองครักษ์คนโปรดด้วยอาการหงุดหงิด ทุกคราที่บิดาเขาแวะเวียนมาที่ตำหนักแห่งนี้มีอันต้องเอ่ยพูดถึงเรื่องพระชายาและเรื่องหลานทุกคราไป ยาฟัสส์สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อระงับอาการขบขำเมื่อเห็นดวงตาดำสนิทของท่านชีคขึงตาใส่อย่างโกรธๆ “ทำไมพระองค์ไม่หาพระชายามาเคียงคู่กายเหมือนที่ท่านชีคทรงเอ่ยบอกเมื่อสักครู่ล่ะพะยะค่ะ” “ยังจะมาถามอีก ไม่ใช่เพราะเจ้าหรอกหรือที่พาปิณฑิรามาให้เรา ทำให้เราต้องกลายเป็นคนตายด้านมาจนถึงทุกวันนี้“ ชีคฟาซิซต์ต่อว่าองครักษ์คนโปรดด้วยความโมโหระคนหงุดหงิด เพราะปิณฑิราแม่ผลทับทิมลูกหอมหวานคนเดียวทำให้เขาหมดความต้องการทางเพศไปโดยปริยา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม