ปิณฑิราตีหน้าเง้าหน้างอขณะที่เดินออกมาจากห้องนอนใหญ่ของเจ้าแห่งทะเลทรายที่เอาแต่ใจ ชีคฟาซิซต์กำชับกำชาสั่งให้หญิงรับใช้คอยติดตามเธอทุกฝีก้าวราวกับเธอเป็นนักโทษก็ไม่ปาน ถ้านับหญิงรับใช้รวมทั้งฮูดาที่คอยเดินตามเธอก็เป็น 4 คนพอดิบพอดี ถ้าหากไม่มี 4 คนนี้คอยอยู่ใกล้ๆ ชีคฟาซิซต์จะไม่ยอมให้เธอออกจากตำหนักเป็นอันขาด เธอไม่เข้าใจว่าทำไมชีคฟาซิซต์ถึงได้กลัวเธอหนีกลับเมืองไทยมากถึงเพียงนี้ต่อให้เธอออกจากตำหนักฟาซิซต์ได้เธอก็ไม่มีทางหาเครื่องบินกลับเมืองไทยได้ คงไม่มีสายการบินไหนกล้ารับเธอขึ้นเครื่องถ้าหากไม่ได้รับคำสั่งจากเจ้าแห่งทะเลทรายผู้ยิ่งใหญ่ดุจดังชีคฟาซิซต์ ซัลฮาบินด์ อัลวาสต์
“นี่ฮูดา”
หญิงสาวละมือจากการภ่ายภาพบรรยากาศสวยงามร่มรื่นภายในดงผีเสื้อแล้วหันมาเอ่ยเรียกหญิงรับใช้ที่เดินตามเธอแทบจะทุกฝีก้าว
“เพคะ พระชายา” ฮูดารีบทรุดตัวลงนั่งแทบเท้าเพื่อพร้อมสำหรับการรับคำสั่ง
“ฮูดา...” ปิณฑิร
