‘เธอไม่เหมาะกับกระหม่อมหรอกพะยะค่ะ กระหม่อมรู้สึกได้’
ยาฟัสส์ยิ้มบางๆ เอ่ยตอบท่านชีคตามความรู้สึก ทำให้ชีคหนุ่มต้องเลิกคิ้วขึ้นเป็นคำถาม
‘คือกระหม่อมรู้สึกถูกชะตาเธอตั้งแต่เห็นและได้พูดคุยกับเธอ กระหม่อมรู้สึกได้ว่าผู้หญิงคนนี้เกิดมาเพื่อใครสักคนเท่านั้นและคนๆ นั้นก็ไม่ใช่กระหม่อมด้วย’
‘และก็ไม่ใช่เราด้วย เพราะถ้าหากเจ้ามีความรู้สึกเช่นนี้เราคิดว่าเธอคงไม่มาทำงานขายตัวหรอก’
ชีคหนุ่มรูปงามเอ่ยประชดองครักษ์ เขาแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าหญิงสาวคนที่ว่าร่ายมนต์ใส่องครักษ์ผู้เข้มแข็งเด็ดเดี่ยวของเขาหรืออย่างไรถึงทำให้องครักษ์ที่เขาเคยขนานนามว่าองครักษ์ไร้หัวใจ ได้ใจอ่อนยวบยาบเป็นไปได้มากถึงเพียงนี้ ยาฟัสส์ส่ายหน้าปฏิเสธช้าๆ กับคำถามของท่านชีคหนุ่ม
‘กระหม่อมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงได้คิดเช่นนี้กับหญิงสาวที่ชื่อพริ้นซ์ แต่กระหม่อมคิดว่าเธอคงจะมีเหตุผลสำคัญที่ทำให้ต้องตัดสินใจทำงานน
