บทที่ 25 นึกถึงแต่เขา

1494 คำ

คฤหาสน์ชวัลกร ร่างสูงเดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางอารมณ์ดีหลังจากยัยจืดทำแผลให้เรียบร้อยแล้วเขาก็ขับรถตรงกลับบ้านทันที ให้ตายเถอะอิจฉาไอ้โซ่ชะมัดรู้แบบนี้แอบซื้อคอนโดไว้ดีกว่าจะได้ไม่ต้องขับรถไกล บ้านเขาเป็นตระกูลใหญ่ครอบครัวของเขาไอ้โซ่และไอ้นักรบอาศัยอยู่ด้วยกันในคฤหาสน์นี้ตามคำสั่งคุณปู่แต่ไอ้โซ่มันคนนอกคอกแอบซื้อคอนโดไว้ข้างนอกแต่ก็กลับมานอนบ้านบ้างต่างกับเขาที่นอนบ้านตลอดเพราะมีน้องสาวสองคนอยู่ที่นี่ส่วนนักรบรายนั้นพึ่งอะไรได้ชอบทำตัวลึกลับอยากจะหายก็หาย “นายน้อยครับ” “มีอะไร” แทนลูกน้องคนสนิทของเฮียติณณ์ก้าวเข้ามาขวางเขาที่กำลังจะเดินขึ้นข้างบน เหมือนกันไม่มีผิดทั้งเจ้านายและลูกน้อง ชอบขัดเขาตลอดต้าร์ได้แต่คิดในใจ ก๊อก ก๊อก “นายน้อยมาแล้วครับ” “อืม” เขาปรายตามองลูกน้องเฮียที่รายงานเสร็จแล้วก็ถอยออกไปยืนรอข้างนอก ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงานที่เฮียติณณ์กำลังทำงานอยู่ “มีอะไรเฮีย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม