“ท่านพี่...ท่านปลอดภัยแล้ว...ท่าน...กรี๊ด!!”
จางลี่กรีดร้องสุดเสียงขณะหลี่เจี๋ยกำลังจะหยัดยืนแต่แล้วต้องเสียหลักล้มลงเมื่อจระเข้ตัวหนึ่งพุ่งขึ้นมาจากน้ำและใช้ปากอันน่าสะพรึงกระชากชายเสื้อคลุมของเขาลงไป
“จางลี่...วิ่ง!...วิ่งขึ้นไป”
“ท่านพี่!...ท่านพี่!”
จางลี่กรีดร้องเมื่อเห็นจระเข้ตัวใหญ่ใช้เขี้ยวคมกระชากชายเสื้อของหลี่เจี๋ยจนขาดวิ่นขณะที่เขาพยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นแต่ต้องล้มลงเพราะดินเลนชายฝั่งทั้งแฉะทั้งลื่น
“โอ๊ย!!”
เสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อจระเข้ฝังเขี้ยวของมันลงบนขาข้างหนึ่งของหลู่อ๋องและพยายามลากร่างสูงใหญ่กลับลงไปในน้ำ มันส่ายหัวไปมาส่งเสียงฟืดฟาดอย่างน่าสะพรึงนักแต่เขายังมีสติใช้มือทั้งสองดันปากยื่นยาวของมันไว้ทั้งที่โลหิตไหลทะลักออกมาแดงฉาน
“ท่านพี่!...ท่านพี่!”
จางลี่ร้องขึ้นสุดเสียงและตัดสินใจวิ่งกลับลงไปหากก่อนถึงร่างของหลู่อ๋องก็ต้องผงะงันเมื่อจู่ ๆ มีหอ
