“หากองค์ชายหลี่เจี๋ยตายไปเสียแต่คืนนั้นเราก็คงมิต้องใช้คนของเราให้เสียแรงท่านคิดเช่นข้าหรือไม่วั่งซู”
“ข้ามิคิดเช่นนั้น อย่าลืมว่าตอนนี้แคว้นหลู่กลายเป็นพันธมิตรกับแคว้นฉีก็ด้วยการอภิเษกของหลู่อ๋องกับพระธิดาของฉีอ๋อง ฉีอ๋องฉลาดนัก ให้เครือญาติใกล้ชิดแต่งงานกันเพื่อรักษาอำนาจ เราวู่วามไปจะมิเป็นการดีเพราะหากเกิดอะไรขึ้นกับพระธิดาจางลี่มีหรือที่ฉีอ๋องจะนิ่งเฉย เชื่อข้าเถิดท่านอำมาตย์ อีกมินานดอกเราจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ ”
“แผนของท่านคืออะไร”
“เรามิต้องใช้ความรุนแรง แค่ปลุกปั่นทำให้เกิดความแตกแยก และแผนแรกคือต้องกำจัดขวากหนามสำคัญ นั่นคือหวางเฟยของหลู่อ๋อง”
อำมาตย์อู๋อี๋ฝานพยักหน้าและยิ้มอย่างมีนัย ทั้งสองต่างนึกถึงอำนาจและการครอบครองเมื่อถึงเวลาผลัดเปลี่ยนแผ่นดินใหม่ในวันข้างหน้าอย่าหมายมาด
ณ ตำหนักร้อยไหม
เมื่อฮุยอินไปถึงยังตำหนักต้องห้ามนางก็ได้พบกับราชองครักษ์โม่โฉว
