เจ็บใจ! ที่หลงกล...

2722 คำ

นายแบบหนุ่มใช้นิ้วกระตุ้นจนร่างบางพร้อม เขาค่อย ๆ หยัดตัวขึ้นเล็กน้อย ช่างภาพสาวหายใจหอบมองแต่ใบหน้าคมไม่กล้าก้มมองความใหญ่โตของเขา มือหนาลูบไล้น้ำหวานของเธอมากระตุ้นแก่นกายชักรูดขึ้นลงอีกสองสามครั้งก่อนจะถูไถกับปากร่องที่ลื่นไหลไปด้วยน้ำหวานใส ๆ มือหนาจับกระชับสะโพกสวยไว้แน่นค่อย ๆ ดันท่อนเอ็นแข็งขึงเข้าไปช้า ๆ “ฮื้อออ..ฉันเจ็บ!..” ท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปได้แค่ส่วนหัวเขาก็ต้องหยุดชะงัก มือหนาเอื้อมไปบีบคลึงอกอวบนุ่มหยุ่นและสะกิดยอดอกจนร่องสวาทเริ่มเปิดทางให้เขา “อ๊ะ!” วัสยากัดริมฝีปากตัวเอง มาร์คัสค่อย ๆ กดคลึงเข้าไปได้ครึ่งทางก็ต้องหน้านิ่วบนกรามแน่น “โอ๊ว..แน่นชิบ!” เขาสบถพร้อมกับถอยออกมานิดหน่อย มือหนาบีบไล้นวดเฟ้นอกอวบไปมาพร้อมกับพยายามค่อย ๆ กดคลึงท่อนเอ็นร้อนรุ่มเข้าไปทีละนิดเรื่อย ๆ “อ๊า!” เขาออกแรงกดท่อนเอ็นเข้าไปในร่องสวาทอีกครั้งจนสุดทาง! “อึ๊บ!~” “อ๊ะ! อ๊ายยยยย..เจ็บบบ!” วัสยาเปล่งเสียงดังเหมือนร่างกายเธอกำลังฉีกขาดแตกเป็นเสี่ยง ๆ ตรงจุดประสานปวดหนึบไปหมด เธอเจ็บจนน้ำตาซึม ต้องกัดริมฝีปากตัวเองหายใจแรง ๆ หายใจไม่ทั่วท้อง มือบางจิกเกร็งบีบกล้ามเนื้อแขนเขาแน่น “ฮื้อ!..ฮือ..ฮือ..เจ็บ..” “หึ ๆ” มาร์คัสยกยิ้มมุมปาก “ไหนเธอบอกว่าของฉันมันจิ้งจกเล็กนิดเดียวไง” “ฮือ..ฮือ..จิ้งจกบ้าอะไร! ของคุณใหญ่อย่างกับจระเข้! (ฮือ ๆ มันทำเอาเธอทั้งเจ็บทั้งจุก ของเขาทั้งใหญ่ทั้งยาวใส่เข้ามาในร่องเล็กนั้นได้ยังไง แม้แต่นิ้วของเธอก็ยังไม่เคยสอดเข้าไป)” วัสยาหายใจหอบแรง ๆ เพื่อคลายความเจ็บ “หึ ๆ” มาร์คัสหัวเราะในลำคอ “ฉันค่อยมีความมั่นใจในตัวเองขึ้นมาหน่อย ลุยเลยเจ้าจระเข้ยักษ์!” มาร์คัสค่อย ๆ ขยับท่อนเอ็นร้อนเข้าออกร่องอุ่นนุ่มคับแน่นอย่างเนิบนาบ “ฮืมม์..ของเธอโคตรแน่น! ทั้งอุ่นทั้งนุ่ม..” เขารู้สึกดีกับสัมผัสที่ได้รับอย่างบอกไม่ถูก “ฮื้อ ๆ ฉันเจ็บ! เอาจระเข้คุณออกไปได้มั้ย ได้โปรด..” ฝ่ามือบางถูกยกขึ้นมาผลักดันกล้ามท้องแข็งแกร่งเป็นลอนของเขาไว้ เพื่อจะให้เขาขยับออกจากตัวเธอ “ไม่ได้! กว่ามันจะหลอกกินเหยื่อได้ ฉันต้องรอตั้งนาน..” “อะ..อะไรนะ..แสดงว่า..คืนนั้น..คุณยังไม่ได้ทำอะไรฉันใช่มั้ย!” เธอก็สงสัยแปลกใจว่าทำไมรู้สึกเหมือนว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ! “หึ ๆ รู้ช้าจัง..” “ไอ้คนเจ้าเล่ห์! คนหื่นกาม! นี่แหน่ะ!” ช่างภาพสาวกำหมัดทุบไหล่นายแบบหนุ่มเป็นพัลวัน เขาก็เคลื่อนไหวกายแกร่งหลบหลีกกำปั้นน้อย ๆ ของเธอตามไปด้วย “ฮื้อออ..” วัสยาหลับตาปี๋เพราะความเจ็บคับแน่น “โอ๊ะ! อย่าขมิบถี่อย่าตอดฉันแรงแบบนั้น..เดี๋ยวก็แตกเร็วกันพอดี!” พอเธอโกรธ ร่องสาวของเธอก็ขมิบตอดรัดจระเข้เขารัว ๆ มันคับแน่นจนเขาแทบจะฉีดพ่นน้ำสวาทออกมาได้ทุกเมื่อ เขาต้องรีบจัดการก่อนที่เจ้าจระเข้จะพ่นพิษออกมาเร็วก่อนเวลาอันควร มาร์คัสรวบข้อมือบางกดตรึงไว้กับที่นอนนุ่ม เขาโน้มริมฝีปากหนาประกบปิดริมฝีปากอิ่มหวานที่กำลังจะประท้วงด่าทอเขาตามมาอีกมากมาย พร้อมกับค่อย ๆ ขยับเจ้าจระเข้เข้าออกถ้ำสวาทช้า ๆ อย่างยากลำบากกับความฝืดและคับแน่นสุด ๆ จนเขาต้องไล้มืออีกข้างลงไปบดคลึงปุ่มกระสันขยี้บดวนซ้ำ ๆ จนร่องสาวของเธอปล่อยน้ำหวานออกมาอีกครา.. “อื้ออ..อ๊าา..” วัสยาเปล่งเสียงอู้อี้ในลำคอ มาร์คัสค่อย ๆ ขยับเคลื่อนกายเป็นจังหวะช้า ๆ ค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป ไม่อยากให้เธอเจ็บขยาดกับครั้งแรก เขาปรารถนาให้เธอมีความสุขและเสียว.. “ปับ..ปับ..ปับ..อา..” อยู่ในกายเธอแล้วเขารู้สึกดีชะมัด ทั้งอุ่นทั้งนุ่มทั้งแน่นและเสียว.. ตอดรัดให้อารมณ์สุด ๆ ริมฝีปากหนาปล่อยริมฝีปากอิ่มให้เป็นอิสระหลังจากตักตวงความหวานจากริมฝีปากนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่าจนพอใจ “ฮือออ..” เมื่อทุกอย่างเริ่มดีขึ้น ใบหน้าสวยหวานหลับตาพริ้ม มาร์คัสก็เคลื่อนเอวบดสะโพกสอบเร่งจังหวะเร็วขึ้น “ปับ..ปับๆ ปับๆ ปั้บๆๆ~” “อื้ออ..อ๊ะ! ช้าๆ ค่ะ คนบ้า! อ๊ะ..” ยิ่งเธอพยายามพูดเขาก็ยิ่งกระแทกท่อนเอ็นใหญ่ใส่เน้น ๆ จนร่างบางหัวสั่นหัวคลอนไปตามจังหวะกระแทกกระทั้นของเขา “ปั้บๆ ปั้บๆๆ ปั้บๆๆๆ!” “อ๊ะๆ อ๊ะๆๆ อั๊ยยย..พ่ะ..พอก่อน..ฉี่ฉันจะราด..” “เธอไม่ได้จะฉี่หรอก ตอดเก่งขนาดนี้ก็ปล่อยออกมาเลย ไม่ต้องกลั้น คืนนี้เธอจะต้องเสียอีกหลายน้ำ!” “ปึก ปึก ปึก!” “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยยยย!~ ตุบๆๆ” จนร่องสาวของวัสยากระตุกตุบๆ ปลดปล่อยน้ำหวานใสๆออกมาอีกครั้ง.. เธอหมดเรี่ยวแรงรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งกาย..มาร์คัสดึงจระเข้ออกจากถ้ำสวาทด้วยความยากลำบากเพราะน้องสาวตัวดีของเธอทั้งบีบรัดทั้งตอดทั้งดูดเขาไม่หยุด เขายกร่างบางให้พลิกคว่ำลงบนที่นอน มือหนาจับเอวบางรูปตัวSยกขึ้นให้เธอคุกเข่าลงบนที่นอนนุ่มก่อนจะหยิบผ้าห่มมาซับคราบเลือดที่ไหลออกมาจากร่องสวาทเปื้อนน้องสาวเธอและแก่นกายเขาออก มาร์คัสลูบไล้บีบคลึงบั้นท้ายกลมกลึงและสะโพกผายวนไปวนมาเบา ๆ “ฮื้อออ..จะ..จะทำอะไรอีก..” วัสยาถามไม่ทันขาดคำ มาร์คัสก็จับเจ้าจระเข้ยักษ์มาจ่อปากถ้ำสวาทอีกครั้ง.. “ฉันจะช่วยให้เธอหายเจ็บ..” “ปึบ!” พูดจบเขาก็ดันท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาในกายเธออีกครั้ง มันใช่เหรอที่จะช่วยให้เธอหายเจ็บ ไม่ถามความสมัครใจเธอสักคำ! “ฮื้อออ..เจ็บ!..หายเจ็บบ้าอะไรของคุณ!” วัสยากัดริมฝีปากเมื่อความเจ็บความฝืดอึดอัดคับแน่นมาเยือนอีกรอบ “ท่าเบสิคแล้วต้องต่อด้วยท่าด็อกกี้..เธอได้จะรู้สึกดีขึ้น” “ปึบ!” มาร์คัสชักท่อนเอ็นร้อนออกเกือบสุดแล้วกดเข้าไปใหม่จนสุดปลายถ้ำเพื่อกระตุ้นสัมผัสจุดจีสปอตจะทำให้วัสยาเจ็บน้อยลงเวลามีเซ็กส์ “อ๊าย! เสียว~” ร่างบางรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว “ดีขึ้นใช่มั้ย..” “ปับ~ปับ~ปับ~” มาร์คัสยังคงสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนรุ่มเข้าออกร่องสวาทเป็นจังหวะต่อเนื่อง สลับกับใช้นิ้วโป้งบดคลึงปุ่มกระสันให้เธอเสียวจนหลั่งน้ำหวานออกมาเป็นระยะ เพื่อเปิดทางหล่อลื่นให้เขาดันท่อนเอ็นเข้าออกได้ไม่หยุดหย่อน “ปับ..ปับ..ป้าบ~ป้าบ~ป้าบ~” เสียงเนินชายสัมผัสกับบั้นท้ายนุ่มแน่น ต้นขากระทบกันช้า ๆ “ฮื้ออ..อ๊ะ..อ๊า~เสียว..” ร่างบางครางเสียงกระเซ่าเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ จนเขาเร่งเอวกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกเป็นจังหวะถี่เร็วขึ้นตามอารมณ์ปรารถนา “ปับๆ ปับๆๆ ป้าบๆๆๆ” วัสยากำผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อความเจ็บจางหาย ความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ เธอเผลอเด้งสะโพกขึ้นรอรับจังหวะกระแทกของเขาโดยไม่รู้ตัว “สู้เก่งจริงๆนะ ยัยจอมแสบ..” “อะ..อ๊ะ อ๊ะ อั๊ย อ๊าา..” ริมฝีปากบางปล่อยเสียงครางออกมาตามแรงกระแทก ยิ่งร่องนุ่มบีบแน่นตอดรัดท่อนเอ็นเขาถี่ๆ เขาก็ยิ่งซอยสะโพกบดอัดท่อนเอ็นรัวเร็วยิ่งขึ้น “ปั้บๆ ปั้บๆๆ ปั้บปั้บปั้บปั้บ!” “อ๊าาา..” ร่างบางเกร็งสะโพก กระตุกหยึกๆปลดปล่อยน้ำหวานออกมาอีกรอบจนตัวสั่นขนลุก เหงื่อไหลซึมกายไถลนอนคว่ำลงบนเตียง “ฮือ..ฮือ..” วัสยาหายใจหอบถี่ เธอได้ยินเสียงเขาหายใจหอบฟึดฟัดแข่งกับเธอ “ลุกขึ้น!” “คนบ้า! จะให้ฉันลุกไปไหน..แรงจะยกขาแทบยังไม่มี!” ช่างภาพสาวบ่นพึมพำซบหน้าอยู่กับหมอน “แต่ฉันยังไม่อิ่ม!” “พอแล้ววว..ฉันจะตายอยู่แล้ว..” เธอรู้สึกหายใจแทบไม่ทันกับการมีเซ็กส์การร่วมเพศครั้งแรกในชีวิต เหมือนจะขาดใจตาย แล้วเขาก็เข้ามาช้อนตัวเธออุ้มเข้าไปในห้องน้ำ “เธอยังตายไม่ได้ เจ้าจระเข้ยักษ์ น้องชายของฉันอยากว่ายน้ำ...” “อะไรของเค้าอีก?” มาคัสอุ้มวัสยาลงมานั่งในอ่างจากุซซี่ที่มีน้ำปริ่มขอบอ่าง ตอนนี้เธอตาปรือจนแทบปิดสนิท แรงจะขัดขืนน่ะเหรอ..ไม่มีเลย! มาร์คัสวางร่างบางให้นั่งคร่อมทับขาของเขา “อาบน้ำให้จระเข้ของฉัน!” เขาสั่งพร้อมกับจับมือเธอมากอบกุมน้องชายของเขาไว้ เกิดมาเธอยังไม่เคยจับไอ้นั่นของผู้ชายเลย..ให้ตายสิ! วัสยาตาสว่างขึ้นทันที มันรู้สึกแปลกๆ แก่นกายของเขาแข็งผงาดเธอรู้สึกได้ถึงเอ็นปูดนูนรอบๆ เขาประคองมือเธอให้ลูบไล้ไปตามความยาวท่อนเอ็นแข็งอวบใหญ่คับมือเธอ ก่อนจะบังคับมือเธอชักขึ้นชักลงตามจังหวะสะโพกของเขา เธอก็ทำอย่างเลี่ยงไม่ได้ จนมาร์คัสแหงนหน้าขึ้นเปล่งเสียงออกมา “อาา..” วัสยารู้สึกขนลุกเสียวซ่านตามเขาไปด้วย “มานี่! จระเข้ฉันอยากจะเล่นน้ำในอ่างและในถ้ำพร้อมกัน” (“อะไรยังไง?”) เธอพยายามคิดตาม จนเข้าใจถ่องแท้เมื่อเขาโอบก้นยกตัวเธอขึ้น ก่อนจะใช้มือจับเจ้าจระเข้ยักษ์ของเขาดันเข้ามาในร่องสวาทของเธอช้า ๆ “ฮื้อออ..อู้ยยย..” เธอรู้สึกทั้งปวดหนึบๆ ทั้งคับแน่นและเสียว!ในคราวเดียวกัน ร่างบางขยับขึ้นลงช้า ๆ ตามแรงกระตุ้นของเขา น้ำในอ่างกระเด็นกระดอนกระจายออกจากอ่างตามจังหวะ “อื้ออ..อ๊ะ..อ๊าาา..” วัสยาเกร็งมือที่กำขอบอ่างไว้แน่น เธอเสียวจนต้องแอ่นหน้าอกหลับตาปี๋เงยหน้าส่ายไปมา “อื้อหือออ..” มาร์คัสกลืนน้ำลายลงคอ รู้สึกคอแห้งผาด เมียเขาเซ็กซี่ยั่วยวนเหลือเกิน เขาเห็นแล้วมันเขี้ยวจนยับยั้งชั่งใจไม่ไหว สองมือหนาเอื้อมไปกอบกุมก้นงอนเร่งจังหวะยกขึ้นลงเร็วขึ้นก่อนที่จะปล่อยให้เธอควบคุมจังหวะด้วยตัวเอง “ฮื้อออ..อาาา..อ๊ะ..อั๊ยยย..” “โอ้ววว..หวาย..อาา..” มาร์คัสเด้งสะโพกขึ้นสอดรับกับจังหวะของเธอที่กดสะโพกลงมาบดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่ให้สอดเข้าไปจนลึกสุดลำเพื่อช่วยกระตุ้นจุดเสียวให้เธอ “อื้ออ..อ๊ะ..อั๊ยยย..ซี๊ดดดดด..เสียวอ่ะ..เสียวตรงนั้น..” เธอยังคงขย่มขึ้นลงไม่หยุดตามแรงกระแทกกระทั้นของเขา อกอวบเต่งตึงขยับเด้งขึ้นเด้งลงตามจังหวะการเคลื่อนไหวและการหายใจของเธอจนอุ้งปากร้อนรุ่มต้องอ้างับยอดอกสีชมพูหวานที่ยั่วยวนล่อตาเขาอยู่ตรงหน้า “อ๊ะ!” นายแบบหนุ่มงับยอดอกช่างภาพสาวแล้วทั้งขบเม้มและดูดดึงจนร่างบางสะดุ้งแอ่นอกเอนตัวไปด้านหลังเพื่อบรรเทาความเสียว “ฮื้อออ..อ๊าาา..ดูดเบาๆ..ฉันเสียวจะตายอยู่แล้ววว..” วัสยารู้สึกว่าร่างกายเธอถูกรุกเร้าและกระตุ้นอย่างหนัก เบื้องล่างก็โดนท่อนเอ็นใหญ่บุกรุกบดอัดเข้ามาถี่รัว ด้านบนก็ถูกดูดเม้มไม่หยุด! จนร่องสวาทของเธอตอดรัดหนักหน่วงถี่ขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่วัสยาจะถึงจุดปรารถนา มาร์คัสยกร่างบางอุ้มขึ้นจากอ่างจากุซซี่มานั่งบนเคาน์เตอร์กว้างหน้ากระจก มือหนาจับสองขาเรียวกระชับแน่นก่อนจะดึงเข้าหาตัวกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องสวาทที่พร้อมรีดน้ำสวาทจากเขาเน้นๆ “ปึก! ปึก! ปึก!” ส่วนประสานกันภายในกายเธอเกร็งกระตุกจนทั้งคู่ครางออกมาพร้อมกัน “อ๊ะ อ๊า อ๊ายยย~..” “อ่าาาส์~..” มาร์คัสปลดปล่อยน้ำสวาทขาวขุ่นเข้าไปในร่องนุ่มของวัสยาอย่างรุนแรง จนเธอรู้สึกอุ่นวาบไปทั่วช่องท้อง เขาไม่คิดว่าน้ำสวาทของเขาจะถูกปลดปล่อยออกมาเยอะมากได้ขนาดนี้..มากที่สุดตั้งแต่เขาเคยมีเซ็กส์มาเลยก็ว่าได้ “ฮือ.. ฮือ..” วัสยาหายใจหอบอย่างหมดเรี่ยวแรงเธอโอบแขนเหนี่ยวคอซบลงบนอกแกร่งของมาร์คัส เขาเกาะกุมเอวบางไว้แน่น กดแช่ท่อนเอ็นร้อนไว้ให้น้ำสวาทเข้าไปในร่องเธอจนหมดทุกหยาดหยด เสียงหายใจหอบยังคงดังประสานกัน “อ่าส์..หวาย..เธออึดสุดยอด อึดกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก..” มาร์คัสเอ่ยขณะดึงท่อนเอ็นออกมาช้าๆอย่างยากลำบากเพราะร่องสวาทของเธอทั้งตอดทั้งดูดรัดเขาตุบๆไม่หยุด จนส่วนเชื่อมประสานหลุดออกจากกัน วัสยาตาปรือเอนตัวนอนลงบนเคาน์เตอร์ทันที “ไหวไหม..” เขาเอ่ยถามแต่ร่างบางอ่อนระทวยสลบไสลหลับไปเสียก่อน.. มาร์คัสอุ้มวัสยามาวางบนเตียงที่มีทั้งคราบน้ำสวาทคราบเลือดเปรอะเปื้อนปนอยู่ เขาหยิบทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดให้จุดอ่อนไหวของเธอที่บวมแดงจากการมีเซ็กส์ครั้งแรก “เจ็บมากหรือเปล่ายัยจอมแสบ..” เขาเช็ดทำความสะอาดอย่างเบามือ เจ้าจระเข้ยักษ์น้องชายของเขาก็ตื่นแข็งผงาดขึ้นมาอีก “พอก่อน! เธอไม่ไหว วันนี้วันแรกทดสอบเป็นตัวอย่างแค่นี้ก่อน” เขาเตือนสติตัวเองพยายามอดกลั้นยับยั้งชั่งใจเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตของตัวเองมาสวมปิดร่างงามเอาไว้ แล้วดึงผ้าปูที่เปื้อนลงไปกองบนพื้น ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำมานอนกกกอดร่างงามที่เนียนนุ่มหอมไปทั้งตัว “นอนหลับฝันดีนะยัยช่างภาพจอมแสบ” นายแบบหนุ่มจุมพิตหน้าผากขาวเนียนเบาๆ และอดไม่ได้ที่จะจุมพิตริมฝีปากอิ่มสีชมพูแสนหวาน “ฮือออ..” จนเจ้าตัวฮึมฮัมออกมาเบาๆจากการถูกรบกวนเวลานอนพร้อมกับขยับพลิกตัวนอนคว่ำมาซบบนอกมาร์คัสจนเขาต้องอมยิ้มอย่างเอ็นดู.. วัสยาตื่นมาเกือบเที่ยงของอีกวัน เธอไม่เคยนอนตื่นสายขนาดนี้มาก่อนเพราะต้องรีบออกไปทำงานแข่งกับเวลา “ฮือออ..” เธอขยับตัวด้วยความปวดเมื่อยไปทั้งตัวแถมยังรู้สึกจุกเสียดท้องน้อยและปวดหนึบๆตรงน้องสาวจุดอ่อนไหวของเธอ วัสยาลืมตาโพลงขึ้นทันทีเมื่อคิดไล่เรียงลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเธอตั้งแต่เมื่อวาน ยิ่งไปกว่านั้นคือตอนนี้เธอกำลังนอนทับอยู่บนอกนายแบบหนุ่ม ให้ตายเถอะ..เธออยากจะกรี๊ดดัง ๆ แต่กลับไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมา วัสยาขยับกายลุกออกจากร่างแกร่งของเขาช้าๆ พยายามขยับอย่างเบามือที่สุด เขายังหลับอยู่ มันเป็นโอกาสที่เธอจะหาทางหนีออกไปจากเพนท์เฮ้าส์แห่งนี้ “ฮือออ..ฉันจะตายมั้ย..” วัสยาขยับขาอย่างยากลำบาก เธอไม่น่าไปว่าของเขาว่าเป็นจิ้งจกเลย ให้ตายเถอะ มันแผลงฤทธิ์ทำน้องสาวของเธอปวดระบมไปหมดเลย เธอจะอ้าจะหุบขาก็ยากลำบาก เธอตื่นเพราะความรู้สึกทั้งหิวทั้งเจ็บตุบๆ เธอยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เที่ยงเมื่อวานจนตอนนี้ท้องของเธอมันร้องประท้วงต่อว่าเธอไม่หยุด วัสยาขยับมานั่งปลายเตียงมองสภาพตัวเองแล้วรับไม่ค่อยได้ ความจำครั้งสุดท้ายคือเธออยู่บนเคาน์เตอร์ในห้องน้ำ.. คิดแล้วเธอก็รู้สึกขนลุกเสียววูบตรงน้องสาวขึ้นมาอีก ไม่รู้เขาจัดการกับเธอยังไงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอตอนไหน จำอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ยังดีที่เขาหาเสื้อมาใส่ให้เธอไม่ปล่อยให้เธอนอนเปลือยล่อนจ้อนให้เป็นปอดบวมหรืออุจาดตา ลำพังตัวเธอเองหมดเรี่ยวแรงสลบไสลจนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more