บทสวาทอันเร่าร้อนจบลง มาร์คัสยังคงทาบทับซุกซบกอดร่างบางจนทั้งคู่เริ่มหายใจปกติ
“ลุกออกไปได้แล้ว!” วัสยาแหวใส่ร่างหนา มาร์คัสจึงยันตัวลุกขึ้นไปหยิบทิชชู่เปียกมาเช็ดทำความสะอาดดอกไม้ให้เธอ วัสยารีบหุบขาเรียวหนีบขาสองข้างเข้าหากันทันทีโดยอัตโนมัติ แต่กลับถูกมาร์คัสจับขาเรียวแยกออกจากกันอีกครั้ง แล้วคุกเข่าลงกลางหว่างขาของเธอ
“ค่ะ..คุณจะทำอะไร!”
“ก็เช็ดทำความสะอาดให้น่ะสิ”
“ม่ะ ไม่ต้อง! ฉันทำเองได้..” เธอพูดออกไปพยายามจะจับมือห้ามเขาไว้ทั้งๆที่เรี่ยวแรงที่เคยมีไม่รู้ว่ามันหายไปไหนหมด
“ฉันเป็นคนทำให้เปื้อน..ก็ต้องเป็นคนทำความสะอาดสิ ทำไม? เสียวเหรอ..”
“อึ๋ย!” คนอะไรถามมาได้ไม่อาย แต่เธออาย!
มาร์คัสเงยหน้ามองใบหน้าแดงระเรื่อของเธอแล้วอมยิ้ม เขากดนิ้วโป้งบดคลึงขยี้ปุ่มกระสันเบาๆ
“อุ๊ย! อู๋ยยย..อิคุณมาร์ค!” วัสยาบิดกายเร่าด้วยความเสียว เธอรู้ว่าเขาจงใจจะแกล้งเธอ แค่เขาบดนิดสะกิดหน่อยเธ
