เพียงแค่คิดร่างกายแกร่งก็ดูราวกับจะตื่นขึ้นมาทันที เขารู้สึกต้องการสาวน้อยจนลำคอแห้งผาก ลมหายใจติดขัด ประกายตาคมจึงแปรเปลี่ยนเป็นดำมืดด้วยไฟเสน่หา ชายหนุ่มรีบถอนสายตาก่อนที่เธอจะมองเห็นเข้า เขาไม่ต้องการให้เธอกลัว และไม่อยากฟังคำปฏิเสธ
“ตัวเธอเหม็นมาก รีบอาบเข้า”
คำพูดทุ้มต่ำนั่นทำให้สิตาพรหน้าร้อนวูบ สาวน้อยทิ้งตัวเบียดลงใต้น้ำมากยิ่งขึ้น ถ้าตัวหอมแล้วต้องยอมให้เขาทำอะไรบ้าๆ เธอยอมตัวเหม็นเสียยังดีกว่า แต่...เขาว่าเธอตัวเหม็น กลับยังทำแบบนั้นอีก แล้วนี่เธอจะหนีเขาพ้นไหม
“ไม่ต้องมายุ่งกับฉันนะ”
“พูดไม่เพราะเลย พูดหวานๆ สิ เธอกลายเป็นผู้หญิงของฉันแล้วนะลูกแกะ” วินเซนโซเตือนเสียงขรึม ส่งสายตาคมดุจ้องตรงมาที่สาวน้อยตกน้ำ ก่อนจะถอยห่างและไปกดปุ่มอะไรบางอย่าง
ทันใดนั้น ผนังทึบก็กลายเป็นกระจกที่สามารถมองเห็นน้ำทะเลภายนอกได้อย่างน่าทึ่ง สิตาพรเผลอมองอย่างลืมตัว เพราะมันช่างสวยจริงๆ
“ห้องน
