Chapter 16 หลอกล่อ

1204 คำ

เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้น ชายหนุ่มส่งสายตาหวานฉ่ำให้ ฉกเข้าจูบปากสาวน้อยครั้งแล้วครั้งเล่า พร้อมๆ กับเคลื่อนไหวสะโพกสอบอีกครั้ง ท่วงท่านี้เขาสามารถส่งผ่านตัวเองเข้าสู่กายสาวได้ล้ำลึก ความเสียวซ่านจึงอาบไล้กับทั้งสองร่างมากขึ้น สิตาพรหวีดร้องทุกครั้งที่เขาแทรกกายเข้าหา เธอร่อนส่ายบนตัวเขา วินเซนโซก็สวนตัวกลับครั้งแล้วครั้งเล่า จวบจนเรือนกายหนาสั่นเยือก กรงเล็บของลูกแกะก็กรีดลงกับหัวไหล่แกร่งอีกครั้ง ธารรักอุ่นร้อนจึงได้สาดซัดเข้าหาเต็มรัก... ร่างบางยังอยู่ในชุดเดิมเมื่อธนัชย์กลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ผู้ช่วยมือหนึ่งของวีเออัจไบร์จาร์ขมวดคิ้วก่อนจะยิ้มกว้าง เธอนั่งกอดเข่าอยู่กลางเตียงกว้างของเขา ซุกหน้ากับซอกขา ไม่รับรู้แม้ว่าชายหนุ่มจะมาหยุดยืนข้างเตียง “นี่อย่าบอกนะว่าเธอยังไม่ได้นอนเลย” เสียงทักปนหัวเราะทำให้ไตรตรึงษ์สะดุ้ง เธอเงยหน้าเปียกน้ำตาขึ้นมองอย่างตกใจ ตากลมโตที่สบมาทำให้ธนัชย์ใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม