Chapter 12 ใครก็ทดแทนไม่ได้

1217 คำ

“วินเซนซ์!!!” ร่างสูงใหญ่หน้าคมเข้มดุดันแทรกตัวเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าบึ้งตึง ลินซี่เลิกคิ้วงงๆ ไม่คาดคิดว่าเจ้านายหนุ่มจะโผล่มาแบบนี้ “ฉันได้ข่าวว่าคุณได้ลูกแกะมาใหม่ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมมาหาฉันได้ละคะ” หญิงสาวสวยทรงเสน่ห์กระเซ้า พลางส่งยิ้มหวานหยด “อย่าพูดมาก ฉันกำลังหงุดหงิด” ชายหนุ่มยืนจังก้ากลางห้อง ขวดเหล้าราคาแพงที่คว้าติดมือมาถูกยกขึ้นดื่มอึกๆ สาวสวยดาวประจำเรือยิ้มกว้าง เห็นแบบนี้สงสัยจะโดนขัดใจ หญิงสาวกวาดสายตาไปตามเรือนกายทรงเสน่ห์ของชายหนุ่ม ไม่ต้องพูดพร่ำให้มากความ สิ่งเดียวที่เจ้านายตรงมาหาเธอคือต้องการอะไรลินซี่รู้ดี หญิงสาวเดินเข้าไปประจันหน้ากับเขา มือบางยกขึ้นลูบไล้บ่ากว้างกำยำ ผิวสีแทนทองก่อความวาบหวามเพียงแค่ได้มอง ลินซี่ทาบริมฝีปากไปตามแผงอก ผ่านเนื้อผ้าบางเบา เธอลูบไล้บีบคลึงไปทั่วเรือนกายสวยงามราวพระเจ้าบรรจงสร้าง ก่อนจะลดตัวต่ำลงเรื่อยๆ วินเซนโซลดขวดเหล้าลง หลั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม