“กูจะฆ่ามึง!”
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นก้องกังวานอยู่ภายในห้อง ก่อนจะมีแรงกระแทกผลักดันเข้ามาจนตัวเธอล้มลงไปนั่งที่พื้น เพียงเสี้ยววินาทีมือใหญ่ก็เข้ามาคว้าตัวเธอเอาไว้แล้วจับมือเล็กเอื้อมให้รีบวิ่งไปหยิบของที่ระเบียง เธอรู้สึกได้ว่ามันเป็นแหวนที่มีน้ำหนักพอสมควร
แต่ยังไม่ทันได้คาดเดา
มือหยาบใหญ่ก็กระชากคนตัวเล็กออกไปจากห้อง แล้วพาวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต ซึ่งเธอเองก็วิ่งตามจนหูฟังหลุด และได้ยินเสียงแข็งกร้าวที่ตะคอกตามหลังมาติดๆ
“กูไม่มีวันให้อภัยมึงแน่ ไอ้บิ๊กซัน!”
ประโยคทิ้งท้ายของวิญญาณตนนั้น สร้างความฉงนสงสัยให้แก่หญิงสาวเป็นอย่างมาก ทันทีที่กลับมาถึงห้อง เธอก็ไม่รีรอที่จะดึงผ้าปิดตาออก แล้วเงยหน้าถามถึงคนที่ชื่อบิ๊กซัน ว่าเป็นใคร เกี่ยวข้องอะไรกับเขาหรือเปล่า?
“บิ๊กซัน คือชื่อของคุณงั้นเหรอ?”
“ไม่ใช่ ผมชื่อเสือใหญ่”
เขาปฏิเสธพร้อมกับหันหลังให้เธอ
“คุณไม่ได้โกหกฉันใช
