บทที่ 29

1520 คำ

“ถ้านอนกอดเฉยๆ ก็ได้อยู่” ได้อยู่ที่แปลว่าไม่ได้ค่ะ! แต่จะให้ตอบกลับไปว่าไม่ได้เลย ก็จะยังไงยังไงอยู่ เพราะเธอเอาแหวนทองของเขาไปขายแล้ว [ขายขาดทุนด้วยนะ!] ที่สำคัญยังเคยรับปากว่าสามารถให้เขาได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งเรื่องเซ็กซ์ ทว่าตอนนี้กลับปฏิเสธท่าเดียว “ขอบคุณครับ” โทนเสียงแหบพร่ากล่าวคำขอบคุณอย่างสุขภาพ ก่อนจะล้มตัวลงมานอนอยู่ข้างหลัง แล้วสอดมือใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดกร้าวใจ ผ่านสะโพกสวยเพื่อสวมกอด ทว่า…เขาไม่ได้สัมผัสเข้าไปใต้ผ้าห่ม เพียงแค่โอบกอดจากด้านนอก เธอจะได้ไม่รู้สึกประหม่ากับอ้อมกอดนี้ คิดคิดไปแล้ว เสือใหญ่เหมือนจะไม่มีนิสัยตายตัวเลยนะ เดี๋ยวหยาบโลน เดี๋ยวสุภาพบุรุษ จนทำให้เธอสับสนว่าแบบไหนกันแน่ที่เป็นตัวตนของเขา หรือที่แสดงอยู่ตอนนี้ เป็นเพียงเปลือกนอกอย่างที่เธอคิดมาโดยตลอด ปัง! เสียงยิงปืนดังสนั่นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งโหยง ก่อนจะล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม